Bieruń Nowy
| Część Bierunia | |
![]() Panorama | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Data założenia |
XIX wiek |
| W granicach Bierunia |
1991 |
| SIMC |
0944712[1] |
| Kod pocztowy |
43-155 |
| Tablice rejestracyjne |
SBL |
Położenie na mapie Bierunia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego ![]() | |
| 50°04′27,2″N 19°10′42,6″E/50,074222 19,178500 | |
Bieruń Nowy – część Bierunia[1].
W dzielnicy znajduje się kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1909 (ulica Warszawska); kapliczka z 1 połowy XIX wieku (ulica Niedługa), pomnik powstańców śląskich (ulica Wawelska), stacja kolejowa Nowy Bieruń (ulica Bohaterów Westerplatte) i KWK Piast-Ziemowit – ruch Piast (ulica Granitowa). Oficjalnie nazwa Bieruń Nowy została nadana w 1833.
W latach 1945–1954 Bieruń Nowy był siedzibą gminy Bieruń Nowy. W latach 1954–1972 siedziba gromady Bieruń Nowy. W latach 1973–1975 w gminie Bieruń Stary (obejmującej 4 sołectwa: Bijasowice, Czarnuchowice, Nowy Bieruń i Ściernie)[2][3]. Od 27 maja 1975 do 1 kwietnia 1991 część Tychów[4][5]. Od 2 kwietnia 1991 część usamodzielnionego Bierunia[5].
Przypisy
- 1 2 Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT.
- ↑ Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972, Nr. 12, Poz. 103)
- ↑ Dz.U. 1975 nr 15 poz. 87
- ↑ Dz.U. 1975 nr 15 poz. 8
- 1 2 Dz.U. 1991 nr 2 poz. 8
Bibliografia
- Okolice Katowic – mapa turystyczna. Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera. Warszawa– Wrocław 1994.
Linki zewnętrzne
- Beruń-Zabrzeg, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 155.
_(Bierun_Nowy).jpg)




