Bitwa o Madryt

Bitwa o Madryt

hiszpańska wojna domowa
Rajd frankistów na przedmieścia Madrytu, marzec 1937 roku
Czas	8 listopada 1936 – 28 marca 1939
Miejsce	Madryt
Terytorium	Hiszpania
Przyczyna	dążenie frankistów do zdobycia stolicy Hiszpanii i do przejęcia władzy w całym kraju
Wynik	zwycięstwo frankistów po długotrwałym oblężeniu
Strony konfliktu
Hiszpania Brygady Międzynarodowe  frankiści  Włochy  III Rzesza
Dowódcy
José Miaja Buenaventura Durruti † Hans Beimler † Francisco Franco Emilio Mola
Siły
20 000 25 000 żołnierzy, 60 dział, 80 samolotów[1]
Straty
~5000 ogółem (w tym ludność cywilna) ~5000 ogółem
Położenie na mapie Hiszpanii miejsce bitwy
40°25′08,0400″N 3°41′30,9840″W/40,418900 -3,691940

Bitwa o Madryt – oblężenie Madrytu, które miało miejsce w trakcie hiszpańskiej wojny domowej, długotrwała bitwa między nacierającymi frankistami a broniącymi się republikanami od 8 listopada 1936 do 28 marca 1939.

Bitwa o Madryt rozpoczęła się frontalnymi atakami sił generała Francisco Franco, w skład których wchodziły Hiszpańskie Siły Kolonialne (większość marokańskich), najemnicy z Legii Cudzoziemskiej oraz oddziałami nacjonalistów hiszpańskich. Republikanie, którzy mieli problemy ze zorganizowaniem stałych sił zbrojnych, utworzyli Armię Ludową i pospiesznie przygotowywali obronę stolicy. Obrońców Madrytu wsparły licznie przybyłe Brygady Międzynarodowe.

Ofensywa nacjonalistyczna została odparta na przedmieściach Madrytu, a walki przerodziły się w wojnę pozycyjną. Obie strony próbowały wyprzeć lub wedrzeć się w siły przeciwnika. Zimą front ustabilizował się około 10 km na północny zachód od Madrytu. Walk na froncie zaprzestano aż do puczu pułkownika Casado w marcu 1939 roku, wtedy to podzielone i walczące ze sobą nawzajem siły republikańskie zostały tak mocno zdezorganizowane, że Franco dostrzegł szansę i zaatakował. Madryt poddał się bez walki, co zakończyło ponad dwuipółroczne ataki na miasto^[2].

Obrona Madrytu miała ważne znaczenie w walkach w całej Hiszpanii, ponieważ siły republikańskie walczyły z wielkim poświęceniem w celu pomocy stolicy. Ten czynnik decydował o długości i zaciętości prowadzonych działań wojennych.

Dużą rolę w republikańskiej obronie Madrytu odegrali Polacy walczący m.in. w batalionie imienia Jarosława Dąbrowskiego (dąbrowszczacy). Ogólne straty Polaków w tej bitwie sięgały 1200 zabitych – była to prawie ⅓ strat poniesionych przez siły republikańskie^[3].

• Antony Beevor: The battle for Spain: The Spanish civil war 1936-1939. London: Penguin Books, 2006. ISBN 978-0-14-303765-1. Brak numerów stron w książce
• Thomas Hugh: The Spanish Civil War. London: Penguin Books, 2001. ISBN 978-0-14-101161-5.
• Gabriel Jackson: The Spanish Republic and the Civil War 1931-1939. Princeton: Princeton University Press, 1967. Brak numerów stron w książce