Bitwa o Rzeszów (1944)
| II wojna światowa, front wschodni, operacja lwowsko-sandomierska | |||
| Czas |
29 lipca-2 sierpnia 1944 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | |||
| Wynik |
zdobycie Rzeszowa przez Armię Radziecką i Armię Krajową | ||
| Strony konfliktu | |||
|
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
|
| |||
Położenie na mapie Polski w latach 1945–1951 ![]() | |||
Bitwa o Rzeszów – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 29 lipca–2 sierpnia 1944 między oddziałami Armii Czerwonej i Armii Krajowej a wojskami niemieckimi, zakończona wyzwoleniem Rzeszowa spod okupacji niemieckiej.
Przebieg działań bojowych
Pomyślny przebieg ofensywy Armii Czerwonej spowodował, że 29 lipca 1944 102 Korpus Strzelecki z 13 Armii mógł wspólnie z partyzantami z 24 Dywizji Piechoty Armii Krajowej uderzyć na Rzeszów broniony przez wojska III Rzeszy[1].
Po korzystnym zakończeniu walk w rejonie wsi Wilkowyja przez 102 Korpus Strzelecki dowodzony przez gen. Iwana Puzikowa, odparciu niemieckich kontrataków oraz obejściu niemieckiego garnizonu ze skrzydeł, wspomniany 102 Korpus Piechoty razem z partyzantami z 24 Dywizji Piechoty Armii Krajowej uderzył na Rzeszów. Rozbił niemieckie oddziały i zakończył niemiecką okupację ziemi rzeszowskiej[1].
We wsi Wilkowyja pochowanych zostało około 1600 żołnierzy Armii Radzieckiej poległych w walkach o Rzeszów i okolicę[1].
Upamiętnienie
W okresie Polski Ludowej w Rzeszowie na Pl. Zwycięstwa wzniesiono Pomnik Wdzięczności AR będący hołdem dla żołnierzy poległych w walkach o Rzeszów[2].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 453.
- ↑ Czubryt-Borkowski 1988 ↓, s. 620.
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Czesław Czubryt-Borkowski: Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939-1945. Warszawa: 1988. ISBN 83-217-2709-3.
_location_map.png)