Bitwa pod Le Mans
| wojna francusko-pruska | |||
![]() | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk pruskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Francji ![]() | |||
| 48,00°N 0,20°E/48,004200 0,196944 | |||
Bitwa pod Le Mans – starcie zbrojne, które miało miejsce w trakcie wojny francusko-pruskiej. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Prus i przełamaniem oporu wojsk francuskich w zachodniej Francji.
Tło bitwy

Po zwycięstwie nad Orleanem, Prusacy pod wodzą księcia Karola Fryderyka skierowali się w kierunku miasta Le Mans. Antonie Chanzy miał do dyspozycji około 150 000 żołnierzy stacjonujących w Le Mans. Ciężar prowadzenia wojny przez regularne wojska francuskie spadł na siły Chanzy'ego, szczególnie po tym, jak Francuzi odnieśli klęski w bitwie pod Sedanem i oblężeniu Metz oraz w związku z trwającym oblężeniem Paryża. W skład armii Chanzy'ego wchodzili m.in. rezerwiści, cywile, którzy byli uzbrojeni często w stare karabiny odtylcowe oraz działa.
Bitwa
Francuska armia była zdemoralizowana oraz źle uzbrojona. Większość francuskiej amunicji została zasypana w śniegu, ponieważ dowództwo francuskie kazało umieścić amunicję w przygotowanych okopach. Prusacy zaatakowali Francuzów od lewej flanki w okolicach rzeki Huisine. Próba francuskiego kontrataku została odparta atakiem Prusaków na prawej flance. Próba ataków oddziału dowodzonego przez Bernarda Jauréguiberry'ego również została odparta. W sytuacji niepowodzenia kontrataków oraz ataków z obu flank Francuzi zostali zmuszeni do wycofania się do Le Mans.
Rezultat
Zdobycie Le Mans przez Prusaków oznaczało koniec oporu Francuzów w całej zachodniej Francji oraz wzdłuż rzeki Loary. Mimo że armia Chanzy'ego nie była całkowicie rozbita, to całkowita demoralizacja jego wojsk nie pozwoliła mu na jakiekolwiek późniejsze działanie.
Zobacz też
Bibliografia
- Howard, Michael: The Franco-Prussian War: German Invasion of France, MacMillan 1962.

