Bitwa pod Otonetë
| Inwazja Turków Osmańskich na Bałkany | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Okolice Debaru | ||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
Próba stłumienia przez Turków powstania Skanderbega | ||
| Wynik |
zwycięstwo Albańczyków | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Albanii  | |||
 41°30′59,8″N 20°31′59,9″E/41,516600 20,533300 | |||
Bitwa pod Otonetë (znana też jako bitwa nad Górną Dibrą, alb. Beteja e Otonetës) – starcie zbrojne, które miało miejsce 27 września 1446 pomiędzy wojskami osmańskimi pod dowództwem Mustafy Paszy a siłami albańskimi dowodzonymi przez Skanderbega, zakończone zwycięstwem Albańczyków[1].
Początek inwazji
W 1446 Imperium Osmańskie podjęło kolejną próbę podporządkowania ziem albańskich i stłumienia rebelii Skanderbega[1]. Po niepowodzeniach w roku 1444, na terytorium Albanii skierowano większe siły (głównie jazdę), dowodzone przez Mustafę Paszę. Działania przeciwko Albańczykom stanowiły część planu podporządkowania Węgier, które stały się głównym celem kampanii[1]. Siły Mustafy Paszy miały atakować ludność cywilną, unikając decydującej bitwy. Kiedy Mustafa zdecydował się podzielić podległe mu oddziały na dwie części i jedną ulokować na ufortyfikowanych pozycjach wokół wsi Otonetë, Skanderbeg podjął decyzję o ataku na siły inwazyjne[1].
Przebieg bitwy
Rankiem 27 września siły albańskie złożone z 5 tys. ludzi zaatakowały pozycje osmańskie wywołując panikę w obozie. W czasie bitwy zginęło co najmniej 5 tys. Turków, ok. 300 trafiło do niewoli albańskiej[1].
Skutki bitwy
Po klęsce pod Otonetë, sułtan Murad II zdecydował wycofać pozostałe siły z terytorium Albanii, aby zajęły się ochroną granicy i nie podejmowały działań zaczepnych[1].
Przypisy
Bibliografia
- Kristo Frashëri: Gjergj Kastrioti Skënderbeu: jeta dhe vepra, 1405–1468. Tirana: 2002. ISBN 99927-1-627-4. (alb.).
- Harry Hodgkinson: Scanderbeg: From Ottoman Captive to Albanian Hero. Centre for Albanian Studies: 1999. ISBN 1-873928-13-0.