Bitwa pod Taceą
| Powstanie Stotzasa w Afryce Północnej | |||
 Justynian I | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Tacea, Tunezja | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
klęska powstańców | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Bitwa pod Taceą – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 545. Była to ostatnia bitwa drugiego powstania Stotzasa (544–545).
Po śmierci Solomona w bitwie pod Cillium cesarz Justynian wysłał na pomoc Sergiuszowi Areobinda, który przybył do Kartaginy w roku 545. W bitwie koło Tacea wojsko powstańców zostało rozbite, a Stotzas poległ. Niewielkie oddziały powstańcze walczyły jeszcze rok, do momentu gdy zostały pokonane ostatecznie przez dowódcę jednego z oddziałów cesarskich Ormianina Artabanesa.
Bibliografia
- Jerzy Strzelczyk: Wandalowie i ich afrykańskie państwo, wyd. PIW, Warszawa 1992