Bitwa pod Trnawą
| wojny husyckie | |||
| Czas |
23–28 kwietnia 1430 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
pyrrusowe zwycięstwo husytów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
 48°22′14,6″N 17°37′36,0″E/48,370722 17,626667 | |||
Bitwa pod Trnawą lub Bitwa pod Nagyszombat – bitwa w rejonie miasta Trnawa w dzisiejszej południowo-zachodniej Słowacji, która miała miejsce w dniach 23, 25 i 28 kwietnia 1430 roku, w okresie wojen husyckich.
Latem 1430 roku 10 000 husytów z Moraw pod dowództwem Velka Koudelníka z Březnic zaatakowało Węgry. W ówczesnym powiecie pozsońskim husyci splądrowali i spalili ok. 100 wiosek. Przeciwko Koudelníkowi stanęła armia pod dowództwem cesarza Zygmunta i jego zaufanego Ścibora ze Ściborzyc. Armię tworzyli żołnierze węgierscy i siedmiogrodzcy oraz Serbowie. Kolejna armia pod wodzą Jana Mátika z Tolovca składała się z czeskich rojalistów. Mátik był zazdrosny o zaufanie, jakim cesarz darzył Ścibora. Podczas bitwy wojska Ścibora i siły węgiersko-serbskie zaatakowały husytów, ale Mátik i rojaliści celowo opóźnili atak. Koudelník zginął w bitwie, lecz armia Zygmunta została zmuszona do ucieczki.
W bitwie zginęło 6000 żołnierzy cesarza Zygmunta oraz 8000 husytów. W 1431 r. armia husycka ponownie zaatakowała Górne Węgry, ale Miklós Rozgonyi pokonał husytów w bitwie pod Ilavą.
Bibliografia
- Miroslav Lysý: Husitské vpády do Uhorska 1428 – 1431. Historický časopis, 2007.
- Vladimír Segeš, Božena Šeďová: Pramene k vojenským dejinám slovenska I/3 1387 – 1526. Bratysława: Vojenský historický ústav, 2013.
- Branislav Varsík: Husitske revolučné hnutie a Slovensko. Bratysława: Vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 1965.
- Nagyszombati csata (Magyar Katolikus Lexikon)
|
