Blych
| Część Lędzin | |
![]() Widok na Blych oraz wzgórze Klimont | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Data założenia |
XVIII wiek |
| W granicach Lędzin |
1966–1975, |
| SIMC | |
| Kod pocztowy |
43-140 |
| Tablice rejestracyjne |
SBL |
Położenie na mapie Lędzin ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego ![]() | |
Blych[1][3] a. Blich[1][2] (niem. Bleiche) – część Lędzin[1][2][3] położona na południowym zachodzie miasta.
Historia
Nazwa Blych pochodzi od słowa blich (miejsce, w którym bielono płótno lniane), ze względu na to, że niegdyś w miejscu obecnego Blychu niemieccy tkacze bielili płótno lniane[4].
Tkaczy prawdopodobnie sprowadzono do Lędzin w ramach tzw. kolonizacji fryderycjańskiej przeprowadzonej w 1770[4]. Wtedy, na polecenie ówczesnego księcia pszczyńskiego Fryderyka Erdmanna, osadzono w rejonie lędzińskiego folwarku Kiełpowy około 300 ewangelickich uciekinierów z Kóz koło Bielska[4] (założyli oni tam Hołdunów). Według Ludwika Musioła[5] początki Blychu są nieco wcześniejsze i sięgają lat 40. XVIII wieku, kiedy to zarząd dominialny klucza lędzińskiego (obejmującego folwarki księcia pszczyńskiego w Lędzinach i okolicy) miał osadzić w tym rejonie kilku tkaczy narodowości niemieckiej i wyznania ewangelickiego[4]. Nowi mieszkańcy urządzili nad brzegiem istniejącego wtedy stawu blich płótna lnianego[4]. Ryszard Kaczmarek w monografii historycznej Lędziny. Zarys dziejów[6] potwierdza tezę Ludwika Musioła i pisze, że bielarze pojawili się w tym miejscu jeszcze przed założeniem Hołdunowa – prawdopodobnie około 1740[4]. Pszczyńska kamera książęca sfinansowała im budowę trzech podwójnych domów i zorganizowała całą produkcję oraz odbiór gotowego płótna[4]. Blich podupadł na początku XIX wieku ze względu na brak zamówień[4]. Mieszkańcy Blychu od tego czasu utrzymywali się głównie z pracy na roli[4].
W okresie II Rzeczpospolitej (1922–1939) Blych wchodził w skład gminy Lędziny[6][7]. W latach 1945–1951 Blych należał do gminy zbiorowej Lędziny, a w latach 1951–1954 do gminy Hołdunów. W latach 1954–1956 Blych wchodził w skład gromady Lędziny, którą zniesiono 1 stycznia 1956 w związku z nadaniem jej statusu osiedla[6]. W 1966 Lędziny otrzymały prawa miejskie[6][7] (wówczas Blych stał się częścią miasta), a w latach 1975–1991 wchodziły w skład miasta Tychy[6][7]. Dnia 2 kwietnia 1991 Lędziny odzyskały prawa miejskie[6][7], wtedy Blych stał się ponownie częścią usamodzielnionych Lędzin.
Przypisy
- 1 2 3 4 Państwowy rejestr nazw geograficznych
- 1 2 3 Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT.
- 1 2 Urząd Miasta Lędziny: Lędziny - Położenie. (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Blych: Bielili (blichowali) i tkali. serwislokalny.com. (pol.).
- ↑ Ludwik Musioł Lędziny. Monografia historyczna, 1953
- 1 2 3 4 5 6 Franciszek Serafin Lędziny. Zarys dziejów, 1998
- 1 2 3 4 Urząd Miasta Lędziny: Lędziny - Rys historyczny. (pol.).





