Bomba Millsa
![]() No. 36 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Przeznaczenie | |
| Lata produkcji |
1915–? |
| Dane techniczne | |
| Masa |
600 g |
| Materiał wybuchowy |
69 g |
| Opóźnienie |
około 4 sekundy |
| Promień rażenia |
275 m |
Bomba Millsa (granat Millsa; ang. Mills bomb) – wspólna nazwa serii brytyjskich granatów obronnych.
Były to pierwsze granaty odłamkowe o konstrukcji „ananasa”, tj. o odlewanej z żeliwa obudowie[1], szlifowanej w sposób ułatwiający pewne uchwycenie. Kolejne wersje rozwijane od 1915 roku znane były jako No. 5, No. 23, No. 36, No. 36M, przy czym podczas II wojny światowej w użyciu była już tylko wersja No. 36M[1].
Granat posiadał zapalnik czasowy, działający ze zwłoką 4 sekund. Granat waży 680 g, (przy masie materiału wybuchowego – 69 g), duże odłamki osiągają odległość 275 m. Używany również jako granat nasadkowy[1].
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.
