Borzytuchom
| wieś | |
![]() Borzytuchom, Kościół Najświętszego Serca Jezusa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2024) |
1329[1] |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
77-141[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GBY |
| SIMC |
0740837 |
Położenie na mapie gminy Borzytuchom ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego ![]() | |
| Strona internetowa | |
Borzytuchom (kaszub. Bòrzëtëchòmie lub też Bòrzitëchòm, Bòrzetëchòmié, niem. Borntuchen, tuż po wojnie Borysław) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Borzytuchom, na Kaszubach, nad wschodnim brzegiem Dużego Jeziora, przy trasie zawieszonej obecnie linii kolejowej Bytów-Korzybie.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borzytuchom. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
We wsi był przystanek kolejowy Borzytuchom.
Etymologia nazwy wsi
W wieku XIV jak podaje nota Barbary Czopek w publikacji „Nazwy miejscowe Polski” – pod redakcją Kazimierza Rymuta, były trzy wsie o nazwie Tuchom. Jedna z nich została wtórnie nazwana w języku niemieckim jako Borntuchen. Do nazwy Tuchom dodano człon pierwszy, z niemiecka Born- w języku polskim Borzy- zapewne (zdaniem autorki noty) od słowiańskiej nazwy osady Borza, w formie przymiotnikowej Borzy-[4]. Miejscowość jest siedzibą gminy Borzytuchom.
Inne miejscowości z prefiksem Tuchom: Tuchom, Tuchomie, Tuchomko
Zabytki
- kościół z 1804, ceglany z centralną sterczyną pozorującą sygnaturkę.
- dom ryglowy z XIX w[5].
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 87 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9531
- ↑ Rymut ↓, s. 318 tom I.
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 187, ISBN 978-83-7495-133-3.
Bibliografia
- Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski: historia, pochodzenie, zmiany – praca zbiorowa pod redakcją Kazimierza Rymuta [T. 1-6 i 9]. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN. ISBN 83-85579-29-X.

_location_map.png)



