Boutefeu (1911)
 Siostrzany okręt „Bouclier” | |
| Typ |
Bouclier |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
Dyle et Bacalan, Bordeaux |
| Wodowanie | |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
1911[1] |
| Wycofanie ze służby |
15 maja 1917 |
| Los okrętu |
zatopiony po wejściu na minę |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa: 800 t |
| Napęd | |
| 4 kotły parowe Normand-Sigaudy turbiny parowe Zoelly | |
| Prędkość |
30 węzłów (w czasie prób) |
| Uzbrojenie | |
| 2 x armata okrętowa 100 mm L45 Mod 93 4 x armata okrętowa 65 mm L45 Mod 02 4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm (2x2) | |
| Załoga |
80-83 |
Boutefeu – francuski niszczyciel z okresu I wojny światowej. Jednostka typu Bouclier. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane ropą i turbiny parowe. W czasie I wojny światowej operował na Morzu Śródziemnym. Wziął udział w I bitwie w Cieśninie Otranto. 15 maja 1917 roku „Boutefeu” wszedł na minę postawioną przez okręt podwodny UC-25. Po wybuchu miny niszczyciel przełamał się na pół i poszedł na dno w pobliżu Brindisi.
Przypisy
- ↑ Bouclier destroyers (1911 – 1913) – French Navy (France) [online], www.navypedia.org [dostęp 2017-11-22] (ros.).
Bibliografia
- Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway's All The World's Fighting Ships 1880-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5.
|