Brant II

Brant II – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

W polu barwy niewiadomej[1] dwa wręby, z których na górnym trzy płomienie czerwone.

W klejnocie trzy płomienie czerwone[2].

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 10 lipca 1512 roku, Oswaldowi, Michałowi i Achacemu Brantom.

Herbowni

Brant.

Przypisy

  1. ↑ U Ostrowskiego. Szymański podaje srebrne
  2. ↑ Klejnot za: Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2 data= 1897. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, s. 32.

Bibliografia

  • Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 23. ISBN 83-7181-217-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.