Brazylia na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920

Piłkarze wodni Brazylii zostali pierwszą drużyną z Ameryki Południowej, oraz drugą (po USA) ekipą spoza Europy, która wystąpiła na igrzyskach olimpijskich^[7].

Na turnieju w Antwerpii grano według systemu Bergvalla (na jednych zawodach gra się osobne mecze o złoto, srebro i brąz). W 1/8 finału (w dniu 23 sierpnia) Brazylijczycy grali z drużyną francuską. W regulaminowym czasie gry padł wynik 1–1, jednak w dogrywce Brazylijczycy strzelili aż cztery gole, dzięki czemu awansowali do ćwierćfinału rozegranego dzień później. Tam spotkali się ze Szwedami, z którymi przegrali 3–7. Jedna z bramek dla Szwedów była trafieniem samobójczym. Brazylijczycy nie grali jednak w meczach o srebrne i brązowe medale i żadnego medalu nie wywalczyli. Czterech brazylijskich piłkarzy zdobywało bramki, a najwięcej (3) zdobył Orlando Amêndola; w obydwóch meczach sportowcy z kraju Amazonii grali w tym samym składzie nie dokonując żadnych zmian^[8][9].

W Belgii było wówczas bardzo zimno; temperatura wody w basenie miała tylko trzy stopnie Celsjusza^[6].

Legenda

•      Zawodnik grał w meczu

• Cyfry oznaczają zdobyte bramki

• Reprezentacja mężczyzn

Turniej o złoty medal

1/8 finału

23 sierpnia 1920	Brazylia	5:1	Francja

Ćwierćfinał

24 sierpnia 1920	Szwecja	7:3	Brazylia

Reprezentacja Brazylii została ostatecznie sklasyfikowana na 4. miejscu.

W pływaniu Brazylię reprezentowało dwóch zawodników, którzy wystartowali w jednej konkurencji. 22 sierpnia, Ângelo Gammaro i Orlando Amêndola wystąpili w eliminacjach na 100 m stylem dowolnym. W drugim wyścigu eliminacyjnym popłynął Gammaro, który uzyskał czas 1:22,0. Zajął trzecie miejsce (wyprzedził tylko Brytyjczyka Harolda Annisona), a awans uzyskiwało dwóch najlepszych z każdego wyścigu i najszybszy pływak z trzeciej pozycji. Gammaro uzyskał jednak dość słaby wynik i odpadł z rywalizacji^[10].

W czwartym eliminacyjnym wyścigu popłynął jego kolega z reprezentacji, czyli Orlando Amêndola. Dopłynął on szósty do mety wyścigu (był przedostatni, jednak wyprzedził Gérarda Blitza, późniejszego czterokrotnego medalistę olimpijskiego), jednak jego czas jest nieznany. Amêndola, podobnie jak Gammaro, także odpadł z rywalizacji^[10].

Mężczyźni

W skokach do wody wystąpił tylko jeden Brazylijczyk – Adolfo Wellisch, który startował we wszystkich trzech męskich konkurencjach. Wpierw wystąpił w eliminacjach do skoków standardowych z wieży 5 i 10 metrowej (odbyły się one 22 i 23 sierpnia). Oddawszy po dwa skoki z każdej wieży, Wellisch sklasyfikowany został na trzecim miejscu w swojej grupie eliminacyjnej (wśród ośmiu skoczków) i awansował bezpośrednio do finału^[11], który rozegrano 25 sierpnia. W nim zaś Brazylijczyk, oddawszy tyle samo skoków, zajął ósme miejsce (37 punktów) i wyprzedził tylko Harolda Clarke'a z Wysp Brytyjskich^[12].

Następnego dnia (26 sierpnia) Wellisch startował w eliminacjach skoków z trampoliny. Każdy zawodnik miał do dyspozycji 12 prób. Przedstawiciel „canarinhos” oddawał skoki w drugiej grupie zawodników, w której zajął czwarte miejsce (19 punktów); nie wystarczyło to do awansu do finału (z każdej grupy awansowało trzech zawodników)^[13]. Adolfo Wellisch startował jeszcze w skokach prostych i złożonych z wieży 5 i 10 metrowej. 29 sierpnia wystąpił w finale, w którym zajął ostatnią (siódmą) pozycję. Brazylijczyk nie startował w eliminacjach a mimo to wystąpił w finale. Nie wiadomo w jakich okolicznościach dopuszczono go do udziału w finale bez wcześniejszych kwalifikacji^[14][9].

Mężczyźni

Wioślarska reprezentacja brazylijska wystąpiła tylko w jednej konkurencji – czwórce ze sternikiem. Wystąpili oni w trzecim półfinałowym wyścigu (28 sierpnia). Drużyna brazylijska zajęła w nim drugie miejsce (z czasem 7:25,4), przegrywając tylko z Amerykanami a wyprzedzając Czechosłowację. Brazylijczycy mieli jednak czas gorszy o osiem sekund, ponadto do finału awansował tylko zwycięzca wyścigu (tu Stany Zjednoczone). Wioślarze z kraju kawy mieli jednak ogółem szósty wynik, lepszy od Belgów i wspomnianych wioślarzy z Czechosłowacji^[15].