Buddy Petit

Buddy Petit
Ilustracja
Buddy Petit (1920)
Imię i nazwisko

Joseph Crawford

Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1896
White Castle

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1931
Nowy Orlean

Instrumenty

kornet

Gatunki

ragtime, jazz (dixieland)

Zawód

muzyk

Powiązania

Jimmie Noone

Zespoły
The Young Olympia Band
The Eagle Band
The Young Olympians
The Eagle Band – od lewej: Edmond Hall (klarnet), Chinee Foster (perkusja), Frankie Dusen (puzon), Buddy Petit, Lorenzo Staultz (gitara) i Dandy Lewis (kontrabas), Nowy Orlean, 1916

Buddy Petit lub Buddie Petit, właśc. Joseph Crawford (ur. 23 grudnia 1896[1][a] w White Castle[1], zm. 4 lipca 1931 w Nowym Orleanie)[2] – amerykański kornecista, muzyk ragtime’owy, przedstawiciel wczesnej ery jazzu.

Życiorys

Urodził się jako Joseph Crawford. Już w dzieciństwie zmarł mu ojciec. Matka przeniosła się z synem do Nowego Orleanu i ponownie wyszła za mąż[3]. Został adoptowany przez jej drugiego męża – puzonistę Josepha Petita. Później, żeby odróżnić się od ojczyma muzyka, zaczął posługiwać się imieniem „Buddy” lub „Buddie”[3].

Już jako nastolatek grał zawodowo[2]. W 1914 razem z innym kornecistą, Jimmiem Noonem, założył The Young Olympia Band[2]. Później zajął miejsce Freddiego Kepparda w The Eagle Band, prowadzonej przez puzonistę Frankiego Dusena. W 1917 wraz z Dusenem i klarnecistą Wadem Whaleym otrzymał propozycję wyjazdu do Los Angeles i występów w zespole pianisty Jelly’ego Roll Mortona w nocnym klubie Baron Long’s w dzielnicy Watts[4]. Szybko jednak z Dusenem wrócili do Nowego Orleanu, Morton bowiem wyśmiewał ich wiejską garderobę i sposób bycia[4]. Obrażeni, zapowiedzieli że go „ukatrupią”, jeśli jeszcze kiedyś pojawi się w Nowym Orleanie[4].

Przez resztę kariery grał głównie w Nowym Orleanie, innych miastach Luizjany i okazjonalnie na Florydzie. Występował w różnych zespołach, ale przeważnie prowadził własne formacje takie jak The Young Olympians i The Black and Tan Orchestra[2]. W 1922 ponownie zawitał do Kalifornii z grupą Dusena. Później występował już tylko na Południu kraju.

Był bardzo ceniony wśród współczesnych mu muzyków[5]. Nigdy jednak nie dokonał żadnego nagrania. W 1925 wytwórnia OKeh Records zaproponowała mu nagranie kilku utworów, ale on odrzucił ofertę ze względu na zbyt niskie – jego zdaniem – honorarium[6].

Przez większą część życia nadużywał alkoholu, który w znacznym stopniu przyczynił się do jego przedwczesnego zgonu[2]. Niemniej swój ostatni koncert zagrał jeszcze na dzień przed śmiercią. Jednym z niosących trumnę na jego pogrzebie był „Król Jazzu” Louis Armstrong[3]. Pozostawił po sobie żonę i dziecko[1].

Uwaga

  1. Różne źródła podają lata jego urodzenia od 1887 do 1897. Data 23 grudnia 1896 widnieje w podpisanej własnoręcznie przez niego karcie poborowej.

Przypisy

  1. 1 2 3 Registration Card – Joseph Crawford. doctorjazz.co.uk. [dostęp 2025-01-27]. (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 Buddy Petit. allmusic.com. [dostęp 2025-01-27]. (ang.).
  3. 1 2 3 Buddie Petit (1896–1931). The Syncopated Times. [dostęp 2025-01-29]. (ang.).
  4. 1 2 3 Frankie Dusen (1880–1940). The Syncopated Times. [dostęp 2025-01-29]. (ang.).
  5. Interview with Albert Glenny and Leonard Bechet about Buddy Bolden and Buddy Petit. The Lomax Digital Archive. [dostęp 2025-01-27]. (ang.).
  6. Colin Larkin, The Guinness Encyclopedia of Popular Music wyd. Guinness Publishing, 1992, ISBN 0-85112-939-0

Bibliografia