Bujwoliwci
![]() dwór | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Hromada |
Jarmolińce | ||||
| Wysokość |
311 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3853 | ||||
| Kod pocztowy |
32114 | ||||
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego ![]() | |||||
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |||||
Bujwoliwci (ukr. Буйволівці, pol. Bujwołowce) – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie chmielnickim.
W pobliżu znajduje się przystanek kolejowy Bujwołowećkyj, położony na linii Chmielnicki – Kamieniec Podolski – Kelmieńce.
Historia
W XIX i w początkach XX w. Bujwołowce położone były w Rosji, w guberni podolskiej, w powiecie proskurowskim, w gminie Szarawka.
Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego, w okręgu podolskim, w powiecie proskurowskim.
W wyniku postanowień traktatu ryskiego znalazły się w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Ukrainie. Do 2020 w rejonie jarmolinieckim.
Dwór
- murowany, piętrowy dwór kryty dachem czterospadowym, wybudowany w pierwszej połowie XIX w. przez Gawrońskich lub Raciborowskich[1]. Od frontu portyk z czterema kolumnami podtrzymującymi tympanon. Od ogrodu dwór piętrowy; w centralnej części balkon na wysokości piętra, wsparty na czterech kolumnach, na balkonie daszek. Rezydencja Starzyńskich. Zniszczony w 1917 r.[2] podczas Pożogi.
Przypisy
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 37-40, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Antoni Urbański: ''Pro memoria: 4-ta serja rozgromionych dworów kresowych, (IV cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1929, s. 55.
Linki zewnętrzne
- Bujwołowce, wieś, powiat proskurowski, gm. Szarawka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 455.
- Bujwołowce, wieś, powiat proskurowski, gm. Szarawka, wł. Starzyńskich, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 270.
- Bujwoliwci na stronie Rady Najwyższej Ukrainy




