Calodera nigrita
| Calodera nigrita | |
| Mannerheim, 1830 | |
 Ryc. aut. Jakobsona | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
rydzenice |
| Plemię |
Oxypodini |
| Podplemię |
Oxypodina |
| Rodzaj |
skorobieżak |
| Gatunek |
Calodera nigrita |
Calodera nigrita – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic. Zamieszkuje Europę i Azję Północną.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1830 roku przez Carla Gustafa Mannerheima[1].
Morfologia
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4,1 do 5,4 mm, co czyni go największym przedstawicielem rodzaju. Szerokość głowy przekracza 490 µm, a szerokość szyi wynosi około 0,8 szerokości głowy. Przedplecze jest szersze niż 570 µm, o powierzchni zmatowiałej wskutek gęstego, nieco ziarnistego punktowania. Odwłok ma głęboki, poprzeczny wcisk u podstawy czwartego z kompletnych tergitów. Genitalia samca cechują się środkowym płatem edeagusa dłuższym niż 780 µm i zaopatrzonym w silnie w widoku bocznym zakrzywiony wyrostek wentralny[2].
Ekologia i występowanie
Owad ten występuje na szlamistych brzegach rzek, stawów i kałuż oraz zacienionych i wilgotnych stanowiskach leśnych. Bytuje m.in. pod gnijącymi szczątkami roślinnymi i wśród napływek[3].
Gatunek północnopalearktyczny[3]. W Europie znany jest z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Słowenii, Bośni i Hercegowiny oraz europejskiej części Rosji. W Azji notowany jest z syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji[1].
Przypisy
- 1 2 M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 470.
- ↑ Arved Lompe: Gattung Calodera. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-06].
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.