Cara Larson

Cara Larson
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 2000
Hoffman Estates[1]

Klub

Norge Ski Club[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Uniwersjada
brąz Lake Placid 2023 sztaf. miesz.

Cara Larson (ur. 5 listopada 2000 w Hoffman Estates) – amerykańska skoczkini narciarska. Trzykrotna uczestniczka mistrzostw świata juniorów (2016–2018). Medalistka mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Zaczęła uprawiać skoki narciarskie w wieku 6 lat. W 2014 zdobyła tytuł mistrzyni kraju juniorek[1]. W lipcu 2016 zdobyła srebrny medal w konkursie indywidualnym kobiet na skoczni dużej podczas mistrzostw Stanów Zjednoczonych[3].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS zadebiutowała w lutym 2016 – w Râșnovie zajęła 38. pozycję w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw świata juniorów. We wrześniu 2016 po raz pierwszy wzięła udział w konkursach FIS Cup, zdobywając punkty tego cyklu, po zajęciu miejsc na przełomie trzeciej i drugiej dziesiątki w zawodach w Einsiedeln. W styczniu 2017 w Eau Claire (Wisconsin) dwukrotnie plasowała się na 9. miejscu zawodów FIS Cup, które nie były wliczane do klasyfikacji końcowej cyklu[a]. W lutym 2017 ponownie wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów, zajmując w Park City 40. lokatę indywidualnie i 8. drużynowo[2].

W grudniu 2017 w Vancouver w słabo obsadzonych, ale zaliczanych do klasyfikacji generalnej, zawodach FIS Cup dwukrotnie plasowała się na 9. miejscu. Na początku lutego 2018 po raz trzeci wystartowała w mistrzostwach świata juniorów, plasując się w rywalizacji drużynowej na 11. pozycji[2]. Pod koniec lutego 2018 upadła przy lądowania w jednym ze swoich skoków, doznając zerwania więzadła krzyżowego przedniego (ACL) i łąkotki – operację kontuzjowanej nogi przeszła w połowie kwietnia 2018[4].

Jej starszy brat – Casey Larson również uprawia skoki narciarskie[5].

Indywidualnie

2016 Rumunia Râșnov – 38. miejsce (K-90)
2017 Stany Zjednoczone Park City – 40. miejsce (K-90)

Drużynowo

2017 Stany Zjednoczone Park City – 8. miejsce (K-90)[b]
2018 Szwajcaria Kandersteg – 11. miejsce (K-95)[c]
2020 Niemcy Oberwiesenthal – 10. miejsce (K-95)[d]

Starty C. Larson na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
38. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 ind. 64,5 m – 48,4 pkt 160,6 pkt Chiara Hölzl
40. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 ind. 64,5 m – 52,8 pkt 187,0 pkt Manuela Malsiner
8. 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[b] 68,0 m 63,0 m 367,1 pkt (90,4 pkt) 405,0 pkt Niemcy
11. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[c] 63,5 m – 101,3 pkt (19,4 pkt) 631,8 pkt Słowenia
10. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[d] 66,0 m – 202,1 pkt (33,5 pkt) 598,6 pkt Austria

Indywidualnie

2023 Stany Zjednoczone Lake Placid – 6. miejsce

Drużynowo

2023 Stany Zjednoczone Lake Placid – 6. miejsce (drużyna mieszana)[e]

Starty C. Larson na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
6. 16 stycznia 2023 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 indywid. 78,5 m 81,5 m 178,2 pkt 53,4 pkt Nicole Konderla
6. 18 stycznia 2023 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 druż. mix.[e] 71,0 m 74,5 m 236,4 pkt (141,6 pkt) 184,9 pkt Polska I

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q q q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2023 52.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2023/2024 38.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu PI 2023/2024

Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Notodden Notodden Falun Falun Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Lahti Lahti punkty
37 36 18 16 - - - - 32 28 16 15 62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2023 32.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu LPI 2023

2023
Oslo Oslo Stams Stams punkty
20 19 32 33 23
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2019/2020 47.[9]
2021/2022 60.[10]
2022/2023 35.[11]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Notodden Notodden Rena Rena Brotterode Brotterode punkty
47 44 - - 25 23 14
Sezon 2020/2021
Brotterode Brotterode punkty
33 31 0
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - 27 31 32 34 - - 46 47 10 12 - - - - 52
Sezon 2022/2023
Vikersund Vikersund Notodden Notodden Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti punkty
24 26 22 19 - - 25 22 48
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2021 70.[12]
2022 14.[13]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
- - dq 33 30 31 1
2022
Lillehammer Lillehammer Lake Placid Lake Placid Lake Placid punkty
25 23 12 10 11 86
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2016/2017 80.[14]
2017/2018 47.[15]
2019/2020 96.[16]
2021/2022 55.[17]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden punkty
- - - - - - 23 20 - - - 19
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - 34 28 - - 9 9 - - - - - 61
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - 39 35 - - 24 25 40 33 - - - - 13
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - 12 14 15 17 37 35 - - - - - - - 36 36 15 15 102
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

  1. ↑ W konkursach tych wzięły udział zawodniczki z tylko 3 reprezentacji, podczas gdy regulamin wymaga udziału przedstawicielek minimum 5 państw by za zawody te mogły zostać przyznane punkty do klasyfikacji generalnej FIS Cupu.
  2. 1 2 Skład zespołu: Gabriella Armstrong, Cara Larson, Samantha Macuga i Logan Sankey.
  3. 1 2 Skład zespołu: Annika Belshaw, Cara Larson, Samantha Macuga i Logan Sankey.
  4. 1 2 Skład zespołu: Annika Belshaw, Jillian Highfill, Paige Jones i Cara Larson.
  5. 1 2 Skład zespołu: Cara Larson, Logan Gundry

Przypisy

  1. 1 2 Cara Larson. wsjusa.com. [dostęp 2016-08-03]. (ang.).
  2. 1 2 3 Athlete : LARSON Cara. fis-ski.com. [dostęp 2016-08-03]. (ang.).
  3. ↑ Dominik Formela: Jerome i Rhoads mistrzami USA, rekordowy lot Boyd-Clowesa. skijumping.pl, 2016-07-31. [dostęp 2016-08-03].
  4. ↑ Cara Larson: The Recovery. usanordic.org. [dostęp 2019-01-07]. (ang.).
  5. ↑ Paweł Borkowski: Larsonowie bezkonkurencyjni w Steamboat Springs. Nowy rekord skoczni. skijumping.pl, 2015-12-08. [dostęp 2016-08-03].
  6. ↑ LARSON Cara - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-05]. (ang.).
  7. ↑ LARSON Cara - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2024-03-09].
  8. ↑ Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  9. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  10. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
  11. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).
  12. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  13. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Women - Cup Standings 2022. fis-ski.com, 2022-10-08. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-10)]. (ang.).
  14. ↑ FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  15. ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).
  16. ↑ FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  17. ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.