Caretta
| Caretta[1] | |||
| Rafinesque, 1814[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – karetta (C. caretta) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Caretta | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Caretta nasuta Rafinesque, 1814 (= Testudo caretta Linnaeus, 1758) | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Caretta – rodzaj żółwi skrytoszyjnych z rodziny żółwi morskich (Cheloniidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje jeden współcześnie żyjący gatunek występujący w wodach Oceanu Spokojnego, Atlantyckiego, Indyjskiego i Morza Śródziemnego[7][8].
Systematyka
Etymologia
- Caretta: epitet gatunkowy Testudo caretta Linnaeus, 1758[2]; fr. caret „karetta” lub „żółw szylkretowy”, od hiszp. carey „żółw szylkretowy”[9].
- Thalassochelys: gr. θαλασσα thalassa „morze”[10]; χελυς khelus „żółw rzeczny”[11]. Gatunek typowy: Testudo caouana Lacépède, 1788 (= Testudo caretta Linnaeus, 1758).
- Caouana: epitet gatunkowy Testudo caouana Lacépède, 1788; fr. caouanne „karetta”[4]. Gatunek typowy: Testudo caouana Lacépède, 1788 (= Testudo caretta Linnaeus, 1758).
- Halichelys: gr. ἁλς hals, ἁλος halos „morze”[12]; χελυς khelus „żółw rzeczny[11]. Gatunek typowy: Caretta atra Merrem, 1820 (= Testudo caretta Linnaeus, 1758).
- Eremonia: etymologia niejasna, Gray nie wyjaśnił pochodzenia nazwy rodzajowej[6], być może od gr. ηρεμα ērema „spokojnie, powoli”[13]. Gatunek typowy: Eremonia elongata J.E. Gray, 1873 (= Testudo caretta Linnaeus, 1758).
Podział systematyczny
Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[7]:
oraz gatunek wymarły[15]:
- Caretta patriciae Zug, 2001
Przypisy
- ↑ Caretta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 C.S. Rafinesque. Somiologia. Prodrono di Erpetologia Siciliana. „Specchio delle scienze, o, Giornale enciclopedico di Sicilia”. 2 (9), s. 66, 1814. (wł.).
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger. Entwurf einer systematischen anordnung der schildkröten nach den grundsätzen der natürlichen methode. „Annalen des Wiener Museums der Naturgeschichte”. 1 (1), s. 121, 1836. (niem.).
- 1 2 J.T. Cocteau & G. Bibron: Reptilia. W: R. de la Sagra: Histoire physique, politique et naturelle de l’ile de Cuba. T. Reptiles. Cz. 4. Paris: A. Bertrand, 1843, s. 35. (hiszp.).
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 30. (łac.).
- 1 2 J.E. Gray. Notes on the genera of turtles (Oiacopodes), and especially on their skeletons and skulls. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1873, s. 408, 1873. (ang.).
- 1 2 P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Caretta. The Reptile Database. [dostęp 2024-02-12]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Caretta. RepFocus. [dostęp 2024-02-12]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 41.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 233.
- 1 2 Jaeger 1944 ↓, s. 47.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 101.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 84.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 360. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ G.R. Zug. Turtles of the Lee Creek Mine (Pliocene: North Carolina). „Smithsonian Contributions to Paleobiology”. 90, s. 203–218, 2001. DOI: 10.5479/si.00810266.90.1. (ang.).
Bibliografia
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).