Carlo Chiarlo
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Nuncjusz apostolski do specjalnych poruczeń | |||
| Okres sprawowania |
1954–1958 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
28 maja 1904 | ||
| Nominacja biskupia |
12 października 1928 | ||
| Sakra biskupia |
11 listopada 1928 | ||
| Kreacja kardynalska |
15 grudnia 1958 | ||
| Kościół tytularny |
S. Maria in Portico | ||
| Odznaczenia | |||
 .svg.png){kind=small}  | |||
| Data konsekracji |
11 listopada 1928 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Giovanni Volpi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Carlo Chiarlo (ur. 4 listopada 1881, zm. 21 stycznia 1964) – włoski duchowny katolicki, kardynał, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej.
Święcenia kapłańskie przyjął w 1904. W 1928 mianowany tytularnym arcybiskupem Amida. Pełnił funkcję nuncjusza w Boliwii, Kostaryce, Hondurasie, Nikaragui, Salwadorze, Panamie i Brazylii. Od 1954 do 1958 pracownik watykańskiego Sekretariatu Stanu. Kreowany kardynałem w 1958. Uczestnik dwóch pierwszych sesji Soboru Watykańskiego II.
Odznaczony m.in. włoskim Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi (17 grudnia 1953)[1][2] i polskim Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1953)[1]. Postanowieniem z 20 lutego 1951 r. został przez prezydenta RP na Obczyźnie Augusta Zaleskiego odznaczony Orderem Orła Białego[3].
Przypisy
- 1 2 Chiarlo, Carlo - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-08-30].
- ↑ Chiarlo S.E. Rev.ma Mons. Carlo. Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it
- ↑ Krzysztof Filipow: Order Orła Białego. Wyd. Białystok 1995.s. 59