Celsjan
 Kryształy celsjanu w zbliżeniu | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
skaleń barowy |
|---|---|
| Skład chemiczny |
glinokrzemian baru (Ba[Al2Si2O8]) |
| Twardość w skali Mohsa |
6–6,5 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała |
| Pokrój kryształu |
płytkowy |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość |
3,1–3,39 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, szara, żółta, bezbarwny |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty, perłowy |
Celsjan (skaleń barowy) – minerał z gromady krzemianów zaliczany do skaleni alkalicznych. Należy do minerałów bardzo rzadkich.
Nazwa minerału pochodzi od nazwiska szwedzkiego astronoma i przyrodnika Andersa Celsjusza[1].
Charakterystyka
Właściwości
Zazwyczaj występuje w formie skupień zbitych i płytkowych. Niekiedy tworzy niewielkie, słupkowe lub tabliczkowe kryształy (często zbliźniaczone) podobne do sanidynu, ortoklazu, adularu. Minerał kruchy.
Występowanie
Bywa znajdowany w skałach przeobrażonych. Sporadycznie jest spotykany w skałach wulkanicznych oraz w druzach wśród dolomitów. Często towarzyszy złożom rud manganu.
Miejsca występowania: Szwecja – Jakobsberg, Szwajcaria, Włochy, Namibia, USA RPA, Japonia, Australia.
Zastosowanie
- Ma znaczenie naukowe
- Ma znaczenie kolekcjonerskie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Hasło 'celsjan' w: Słownik Wyrazów Obcych. Wydawnictwo Naukowe PWN. [dostęp 2011-12-23]. (pol.).
Bibliografia
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.