Centrum Targowe w Poznaniu
Widok z wnętrza terenów targowych | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Poznań |
| Adres |
ul. Głogowska |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
1971 |
| Ukończenie budowy |
1972 |
Położenie na mapie Poznania ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Centrum Targowe (pawilon nr 100) - jeden z najbardziej rozpoznawalnych budynków MTP w Poznaniu, będący elementem ciągu obiektów górujących nad dworcem głównym i zamykających perspektywę Targów od strony Mostu Dworcowego.
Centrum Targowe zostało zbudowane w latach 1971-1972, a jego projektantem był Henryk Jarosz. Obiekt w kształcie kostki ma sześć kondygnacji i po raz pierwszy w Poznaniu zastosowano w nim aluminiową ścianę kurtynową. Wykończenie budynku wykonane było wyjątkowo starannie i z użyciem luksusowych, na warunki PRL, materiałów: marmuru i drewna egzotycznego. Wewnątrz zlokalizowano biura targowe, centrum prasowe, sale konferencyjne, Polską Izbę Handlu Zagranicznego i agendy Ministerstwa Handlu Zagranicznego.
Według Piotra Marciniaka, znawcy architektury współczesnej, Centrum nawiązywało formą do biurowca firmy Jaspersen i Syn w Kopenhadze, autorstwa Arne Jacobsena. Samo z kolei mogło zainspirować twórców budynku biurowego na dworcu autobusowym Warszawa Zachodnia (Zygmunt Kłopocki) i rektoratu UMK w Toruniu (Ryszard Karłowicz i współpracownicy).
Obecnie planowana jest całkowita przebudowa otoczenia Centrum Targowego i rewitalizacja budynku, z dostosowaniem do formy sąsiedniego nowego Wejścia Wschodniego (2003).
W sali konferencyjnej Centrum Targowego Lech Wałęsa wypowiedział po raz pierwszy kwestię: Polska będzie drugą Japonią (1981)[1].
Przypisy
- ↑ Monika Lamęcka-Pasławska, 90 lat MTP - Spacerownik, Gazeta Wyborcza, Poznań, 13.10.2011, s.4
Bibliografia
- Piotr Marciniak, Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2010, ss.277-278, ISBN 978-83-7503-113-3


