Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Krzywej

Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Krzywej
Zabytek: nr rej. A-132/M z dnia 20.03.2008[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok od strony prezbiterium
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Krzywa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Narodzenia Świętego Jana Chrzciciela w Gładyszowie

Wezwanie

Niepokalanego Poczęcia NMP

Położenie na mapie gminy Sękowa
Mapa konturowa gminy Sękowa, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Krzywa, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Krzywa, cerkiew”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Krzywa, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Krzywa, cerkiew”
Ziemia49°30′54,4″N 21°18′45,6″E/49,515111 21,312667

Cerkiew Świętych Kosmy i Damiana w Krzywej – dawna łemkowska cerkiew greckokatolicka wybudowana w 1924.

Obecnie użytkowana jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej św. Jana Chrzciciela w Gładyszowie. Znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.

Historia obiektu

Cerkiew została wybudowana w 1924 w miejscu dwu poprzednich, które spłonęły: jedna w XVIII wieku, a druga, pochodząca z 1864 - w wyniku działań I wojny światowej.

Architektura i wyposażenie

Architektura świątyni nawiązuje do cerkwi staroruskich[2] rzadko spotykanych na Łemkowszczyźnie. Jest to cerkiew drewniana konstrukcji zrębowej, orientowana, trójdzielna: na planie trzech kwadratów: nawa, prezbiterium i babiniec. Dach: czterospadowy nad nawą, a kalenicowy nad babińcem i prezbiterium. Dach zwieńczony trzema ośmiobocznymi kopułami, największą w środku, zakończonymi kutymi krzyżami. Pokryty blachą. Ściany oszalowane pionowo z listwowaniem.

Wewnątrz stropy płaskie z fasetą, ściany obite deskami, brak polichromii. Z dawnego wyposażenia zachował się ołtarz główny z baldachimem. Inne elementy wyposażenia to dwa ołtarze boczne z końca XIX wieku oraz oryginalne drewniane ławki.

Otoczenie

Obok cerkwi drewniana dzwonnica słupowo-ramowa z okresu budowy cerkwi.

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2015-01-08].
  2. ↑ Praca zbiorowa, Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Kraków 2010, str.208, ISBN 978-83-60538-61-6

Bibliografia

  • Hanna Faryna-Paszkiewicz, Małgorzata Omilanowska, Robert Pasieczny: Atlas zabytków architektury w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 562. ISBN 83-01-13478-X.
  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, str.184-185 ISBN 83-89188-08-2
  • Witold Grzesik, Tomasz Traczyk: Od Komańczy do Bartnego : Beskid Niski : przewodnik krajoznawczy. Warszawa: Wydawnictwo Stanisław Kryciński, 1992, s. 176,177. ISBN 83-85531-01-7.
  • Praca zbiorowa, Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Kraków 2010, str.208, ISBN 978-83-60538-61-6

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.