Charles-Albert Gounot

Charles-Albert Gounot CM
Ilustracja
Clero plebique totus
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1884
Villeurbanne

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1953
Tunis

koadiutor arcybiskupa kartagińskiego
Okres sprawowania

1937–1939

arcybiskup kartagiński, prymas Afryki
Okres sprawowania

1939–1953

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zgromadzenie Księży Misjonarzy

Prezbiterat

25 maja 1907

Nominacja biskupia

14 sierpnia 1937

Sakra biskupia

28 października 1937

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 października 1937

Konsekrator

kard. Jean Verdier PSS

Współkonsekratorzy

Clément-Émile Roques,
Elie-Antoine Durand

Charles-Albert Gounot CM (ur. 6 stycznia 1884 w Villeurbanne, zm. 20 czerwca 1953 w Tunisie) – francuski duchowny rzymskokatolicki, lazarysta, misjonarz, arcybiskup kartagiński i prymas Afryki.

Życiorys

25 maja 1907 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Zgromadzenia Misji.

14 sierpnia 1937 papież Pius XI mianował go koadiutorem arcybiskupa kartagińskiego oraz arcybiskupem tytularnym marcianopolitańskim. 28 października 1937 przyjął sakrę biskupią z rąk arcybiskupa paryskiego kard. Jeana Verdiera PSS. Współkonsekratorami byli arcybiskup Aix Clément-Émile Roques oraz biskup Montauban Elie-Antoine Durand.

16 maja 1939 zmarł arcybiskup kartagiński Alexis Lemaître MAfr. Tym samym abp Gounot objął archidiecezję i związany z nią tytuł prymasa Afryki.

Podczas II wojny światowej aktywnie popierał marszałka Philippa Pétaina i nawiązał ciepłe stosunki z rezydentem generalnym Francji w Tunezji Jeanem-Pierrem Estevą. Był niechętny niemieckiemu reżimowi narodowo-socjalistycznemu. Po inwazji aliantów na francuskie kolonie i w obliczu wkroczenia do Tunezji Niemców, abp Gounot zwrócił się do Estevy z udaną interwencją w sprawie uwolnienia więźniów politycznych, którzy mogliby być pojmani przez nazistów. Po wojnie jego zaangażowanie było przedmiotem krytyki.

Arcybiskupem kartagińskim był do śmierci 20 czerwca 1953.

Bibliografia