Charlie Kimball

Kimball rozpoczął karierę w wyścigach samochodowych w 2002 roku, od startów w SCCA San Francisco Region Formula Ford. Był tam dopiero szesnasty, jednak na uwagę zasługuje to, iż spośród trzech wyścigów, w których wystartował, wszystkie wygrał. W tym samym sezonie był również dziesiąty w Formule Dodge oraz zwyciężył wyścig SCCA June Sprints Formula F. W 2003 roku Amerykanin pojawił się na starcie FF2000 Zetec Championship i edycji zimowej Brytyjskiej Formuły Ford. W obu tych seriach stanął na najniższym stopniu podium klasyfikacji. W 2004 roku Charlie poświęcił się głównie startom w Brytyjskiej Formule Ford. Stawał tam aż siedmiokrotnie na podium, ale ani raz nie zwyciężał. Z dorobkiem 32 punktów uplasował się na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej.

W 2005 roku Kimball przeniósł się do Formuły 3. Tu startował głównie w Brytyjskiej Formule 3. Spośród 22 wyścigów zwyciężył w pięciu, a trzynastokrotnie stawał na podium. Pozwoliło mu to ukończyć sezon z tytułem wicemistrzowskim. Rok później awansował już do Formuły 3 Euroseries, gdzie wygrał jeden wyścig. Uzbierane 31 punktów dało mu 11 lokatę w klasyfikacji. Do Formuły 3 Euroseries Amerykanin wrócił w 2008 roku. Wtedy jednak stanął tylko raz na podium. Ostatecznie był siedemnasty.

Na sezon 2007 Charlie podpisał kontrakt z włoską ekipą Victory Engineering na starty w Formule Renault 3.5. W ciągu dwunastu wyścigów zdobył siedem punktów. Dało mu to 24. miejsce w klasyfikacji kierowców.

Od 2011 roku Amerykanin startuje w amerykańskiej serii IndyCar. W 2012 roku po raz pierwszy stanął na podium, a w 2013 odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w tej serii.