Charlie Shavers

Charlie Shavers

Charlie Shavers (1947)
Imię i nazwisko	Charles James Shavers
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1920 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	8 lipca 1971 Nowy Jork
Instrumenty	trąbka
Gatunki	jazz (swing)
Zawód	muzyk
Wydawnictwo	Bethlehem, Everest, Capitol, Verve
Powiązania	John Kirby, Tommy Dorsey, Louie Bellson

Charles James „Charlie” Shavers (ur. 3 sierpnia 1920 w Nowym Jorku, zm. 8 lipca 1971 tamże)^[1] – amerykański trębacz jazzowy, kompozytor i aranżer. Jeden z najwybitniejszych trębaczy stylu swing.

Jego ojciec pochodził ze znanej w Key West na Florydzie rodziny Shaversów. Charlie był kuzynem znanego boksera wagi ciężkiej, Earniego Shaversa oraz trębacza, Fatsa Navarro. Pierwszym instrumentem, na którym zaczął grać jeszcze jako dziecko było banjo^[2]. Kiedy rodzice posłali go do szkoły wojskowej, już w pierwszej klasie zaczął grać na saksofonie altowym w orkiestrze szkolnej. W ciągu następnego roku odeszli wszyscy trębacze i kierownik zespołu mi powiedział: „Masz trochę pojęcia o muzyce, więc możesz przerzucić się na trąbkę.” I tak zacząłem na niej grać. Ale nie dlatego, żeby mi wtedy na tym specjalnie zależało^[2].

W 1935–1936 grał w swingowych big-bandach Tiny’ego Bradshawa i Lucky’ego Millinera. Nadal nie za bardzo radziłem sobie z trąbką. Obaj przyjęli mnie ze względu na mojego starszego brata, który był dobrym trębaczem-solistą, ale beze mnie nie zgodziłby się u nich grać.^[2] Pod koniec 1936 został kontraktowym członkiem The Onyx Club Boys, sekstetu kontrabasisty Johna Kirby’ego. Podał wtedy nieprawdziwą datę urodzenia (1917), żeby nie naruszyć zakazu zatrudniania dzieci^[2]. W tym czasie intensywnie pracował nad swoim warsztatem instrumentalnym. Szybko stał się wiodącym solistą sekstetu oraz aranżerem większości jego repertuaru. W znacznej mierze dzięki niemu grupa wypracowała oryginalne, precoolowe brzmienie. Cieszyła się dużym powodzeniem, zyskując miano „Największego małego zespołu w kraju” (The biggest little band in the land)^[3]. Ponadto Shavers komponował – jeden z jego utworów, Undecided, stał się jazzowym standardem. Był także zapraszany do wspólnych nagrań przez innych liderów takich jak pionierzy jazzu nowoorleańskiego – Jimmie Noone, Johnny Dodds i Sidney Bechet oraz wokalista i bandliderka – Midge Williams.

Po odejściu w 1944 z sekstetu Kirby’ego przez rok pracował w studyjnej orkiestrze CBS, prowadzonej przez Raymonda Scotta. W 1945 zaangażował się do big-bandu Tommy’ego Dorseya i bardzo szybko stał się filarem zespołu. W 1950 prowadził wraz z Louiem Bellsonem sekstet, a w latach 1951-1952 występował z grupą Jazz at the Philharmonic. Jego popisy solowe były przyjmowane entuzjastycznie, tak samo jak „pojedynki na trąbki” z Royem Eldridge’em. Następnie powrócił do zespołu Dorseya, potem przez krótki okres grał w big-bandzie Benny’ego Goodmana, żeby znów dołączyć do orkiestry Dorseya i pozostać w niej do śmierci jej lidera w 1956. W późniejszych latach prowadził własne comba, które prezentował również w Europie. Wiele nagrywał (m.in. z Colemanem Hawkinsem, Teddym Wilsonem, Dizzym Gillespiem i Rayem Bryantem) i od czasu do czasu gościnnie występował z big-bandem Sama Donahue^[4].

Był trębaczem bardzo wszechstronnym, mimo to miał niechętny stosunek do jazzu nowoczesnego. Koncepcja pełnej swobody jest nie dla mnie. Musi być jakiś porządek. To jest bez sensu, żebym ja grał w jednej tonacji, a mój partner w innej. Muzyka musi mieć swoją formę, naprawdę^[2]. Pod koniec lat 60. poziom jego gry zaczął się stopniowo obniżać. Był to przede wszystkim skutek rozwijającej się choroby nowotworowej krtani, która w 1971 spowodowała jego śmierć.

• 1940/2002 The Many Moods of Charlie Shavers (Baldwin Street Music)
• 1952/1983 JATP • The Trumpet Battle 1952 • Roy Eldridge-Charlie Shavers-Lester Young (Verve)
• 1954/2005 Horn O’Plenty (Bethlehem/Lonehill Jazz Spain)
• 1955
  • The Most Intimate (Bethlehem)
  • Shavers, Gershwin and Strings (Bethlehem)
• 1958 We Dig Cole (Jass)
• 1959
  • Charlie Digs Paree (MGM)
  • Charlie Digs Dixie (MGM)
• 1959/1995 Blue Stompin' • Hal Singer with Charlie Shavers (Prestige/Original Jazz Classics)
• 1959/2009 Girl of My Dreams (Everest/Essential Media Group)
• 1960/2010 Here Comes Charlie (Everest/Essential Media Group)
• 1960/2009 Like Charlie (Everest/Essential Media Group)
• 1961
  • Swing Along (Sesac)
  • Swingin’ with Charlie (Sesac)
  • Here’s Charlie (Sesac)
  • 1961/2009 The Music from Milk and Honey with Wild Bill Davis and Charlie Shavers (Everest/Essential Media Group)
  • 1961 Live at the London House (Hep)
  • The Music From Milk & Honey with Wild Bill Davis–Charlie Shavers (Everest)
• 1963 Excitement Unlimited (Capitol)
• 1964/2010 At le Crazy Horse Saloon in Paris (Everest/Essential Media Group)
• 1970/2002 The Last Session (Black and Blue)
• 1995 Charlie Shavers and the Blues Singers • 1938–1939 (Timeless)
• 1999 The John Kirby Sextet • The Biggest Little Band in the Land (ASV Living Era)
• 2001 Shavers Shivers (Soundies Records)
• 2003 Charlie Shavers & Coleman Hawkins • At Famous Jazz Party 1958 (2CD) (Jazz Factory)
• 2005
  • The Charlie Shavers & Ray Bryant Quartet • 1 (Lonehill Jazz Spain)
  • The Charlie Shavers & Ray Bryant Quartet • 2 (Lonehill Jazz Spain)
  • The Charlie Shavers & Ray Bryant Quartet • 3 (Lonehill Jazz Spain)
  • Complete Intimate Interpretations (Lonehill Jazz Spain)
• 2009 Charlie Shavers • The Everest Years (Legacy International)
• 2010 Out of Nowhere (Essential Media Group)

W 1997 został pośmiertnie wprowadzony do Panteonu Sław Big-bandów i Jazzu (The Big Band and Jazz Hall of Fame).

• Joachim Ernst Berendt, Od raga do rocka, PWM, 1979
• Leonard Feather, The Encyclopedia of Jazz in the Seventies, Horizon Press 1978, ISBN 0-8180-1215-3
• Jazz Professional – Charlie Shavers
• Jazz Biographies – Charlie Shavers