Chlístov (Hořičky)

Chlístov
ilustracja
Państwo

 Czechy

Kraj

 hradecki

Wysokość

405-458 m n.p.m.

Populacja (2005)
 liczba ludności


49

Kod pocztowy

552 05

Tablice rejestracyjne

H (także stare NA)

Położenie na mapie kraju hradeckiego
Mapa konturowa kraju hradeckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chlístov”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry znajduje się punkt z opisem „Chlístov”
Ziemia50°26′N 15°58′E/50,433333 15,966667

Chlístov (niem. Chlistau[1]) – dzielnica czeskiej gminy Hořičky w powiecie Náchod.

Geografia i przyroda

Położenie

Wieś jest położona na obszarze [[Podgórze Karkonoskie|Podgórza Karkonoskiego] i leży na drodze z Hořiček do Brzic (obszar katastralny Chlístov u Hořiček). Na północy sąsiaduje z obszarem katastralnym Křižanov u Mezilečí, na wschodzie i na południu dotyka się gminy Hořičky, na południu jest jeszcze kataster Chvalkovic, który przechodzi w obszar katastralny Brzic, który stanowi całą granicę zachodnią.

Miejscowe nazwy na terenie gminy

Grupy nazw Nazwy
Lasy Vejroviny
Pola, łąki Husí Krky - Chrby - Končiny
Wzgórza Březina

Powierzchnia

Chlístov tworzy jeden obszar katastralny, który ma 184,5774 ha[2].

Dom nr 15

Hydrologia

Pod względem hydrograficznym Chlístov położony jest w całości na terenie dorzecza Úpy. Najważniejszym ciekiem jest tylko Válovický potok. W środku wsi oraz w osadzie Husí Krky znajdują się są małe stawy.

Geomorfologia i geologia

Teren wsi znajduje się w południowej części [Podkrkonošská pahorkatina|Wyżyny Podkarkonoskiej]]. Geomorfologicznie leży na południowym wschodzie Podgórza Karkonoskiego, lub raczej jego części zwanej Kocléřovský hřbet, oraz z północnego zachodu na zachód znajduje się Hořičský hřbet.

Powierzchnia wsi jest bardzo pofałdowana i waha się w wysokości od 405 do 458 m n.p.m. W kierunku od Hořiček stopniowo spada, a mianowicie aż do doliny Potoku Válovickiego. Najwyższym punktem miejscowości jest Březina (457,4 m n.p.m.).

Chlístov należy geologicznie do Česká křídová pánev, co oznacza, że jest częścią Masywu Czeskiego. Większość wsi w sensie chronostratygraficznym należy do późnej kredy, a dokładniej do dolnego oraz środkowego turonu. Dlatego tutaj można znaleźć głównie piaszczyste margle oraz spongiolity. Północny wschód miejscowości w pobliżu Mezilečí zawiera głównie osady miocenu i pliocenu (piaszczyste żwiry i piaski, sporadycznie bloki piaskowca kwarcowego i wkładki gliny). Do różnorodności geologicznej obszaru dopomaga dolina Potoku Válovickiego, która składa się z aluwialnych osadów holocenu. W kierunku Končin oraz Nowego Dvoru istnieją trzy główne źródła nieutwardzonych osadów rzecznych. Te relikty słodkowodnego trzeciorzędu są z neogenu, młodszego okresu ery kenozoicznej, i większość z nich należy do epoki pliocenu. Różnorodność geologiczna zwiększa się jeszcze bardziej wokół wyżej wymienionego Potoku Válovickiego, i to w kierunku zachodnim od osady Končiny, gdzie znajdują się w dużych ilościach piaskowce cenomanu[3].

Dom nr 30

Fauna i flora

Lokalna fauna i flora składa się z typowych gatunków Europy Środkowej.

Ochrona przyrody

Tutaj nie znajdują się obszary chronione.

Demografia

Liczba ludności

Rok 1869 1880 1890 1900 1910 1921 1930 1950 1961 1970 1980 1991 2001
Liczba ludności 283 294 251 210 186 176 165 94 82 67 32 35 49

Źródło: Czeski Urząd Statystyczny

Liczba domów

Rok 1869 1880 1890 1900 1910 1921 1930 1950 1961 1970 1980 1991 2001
Liczba domów 47 47 47 48 47 53 51 62 - 26 12 33 44

Źródło: Czeski Urząd Statystyczny

Pensjonat Čapkův statek

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi jest z 1534 r., kiedy jego właścicielami są Zdeněk Lev z Rožmitála oraz Jan Krušina z Lichtemburka.

W XVI w. należała do dóbr Litoboř, należących później do majątku zamku Rýzmburk. Ten następnie został częścią państwa Náchod.

W 1848 r. zostały bliskie Hořičky gminą katastralną, do której został przydzielony również Chlístov. W 1921 r. wieś została niezależną gminą katastralną i w latach 1930-1950 niezależną gminą polityczną. Z 1950 r. jest na stałe częścią gminy Hořičky.

Zabytki

  • Mała architektura sakralna (piaskowcowe oraz żeliwne krzyże)
  • Przy drodze do miejscowości Brzice krzyż pokutny z kuszą
  • Pozostałości tradycyjnej architektury ludowej

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Karl Eduard Rainold, Reise-Taschen-Lexikon für Böhmen, Praga 1835
  2. Územně identifikační registr ČR [online], uir.cz [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (cz.).
  3. Geologická mapa 1:50 000 - Česká geologická služba [online], www.geology.cz [dostęp 2017-11-22] (cz.).