Pręgoszczur
| Chrotomys | |||
| O. Thomas, 1895[1] | |||
![]() Pręgoszczur górski (Ch. whiteheadi) na ilustracji autorstwa Josepha Smita z 1898 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
pręgoszczur | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Chrotomys whiteheadi O. Thomas, 1895 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Pręgoszczur[3] (Chrotomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na filipińskich wyspach Luzon, Mindoro i Sibuyan[4][5][6].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 136–190 mm, długość ogona 82–133 mm, długość ucha 19–27 mm, długość tylnej stopy 34–42 mm; masa ciała 70–199 g[5][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1895 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym Wstępne diagnozy nowych ssaków z północnego Luzonu zebranych przez pana Johna Whiteheada, opublikowanym w czasopiśmie „The Annals and magazine of natural history”[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) pręgoszczur górski (Ch. whiteheadi).
Etymologia
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][4][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][a] | Status IUCN[11] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Chrotomys sibuyanensis | Rickart, Heaney, Goodman & Jansa, 2005 | pręgoszczur sibujański | gatunek monotypowy | Sibuyan | DC: około 16 cm DO: około 8,2 cm MC: około 104 g |
DD | |
![]() |
Chrotomys silaceus | (O. Thomas, 1895) | pręgoszczur błyszczący | gatunek monotypowy | północny Luzon (Kordyliera Centralna); zakres wysokości: 1800–2800 m n.p.m. | DC: 13,6–17,3 cm DO: 9,7–12,1 cm MC: 71–160 g |
LC |
| Chrotomys gonzalesi | Rickart & Heaney, 1991 | pręgoszczur stokowy | gatunek monotypowy | południowo-wschodni Luzon (góra Isarog, być może szczyt Saddle i góra Malinao); zakres wysokości: 1350–1750 m n.p.m. | DC: 16–19 cm DO: 8,3–10,5 cm MC: 70–190 g |
NT | |
![]() |
Chrotomys mindorensis | R. Kellogg, 1945 | pręgoszczur nizinny | gatunek monotypowy | Luzon i Mindoro; zakres wysokości: poniżej 2050 m n.p.m. | DC: 15,5–18,6 cm DO: 9,9–12,3 cm MC: 152–199 g |
LC |
![]() |
Chrotomys whiteheadi | O. Thomas, 1895 | pręgoszczur górski | gatunek monotypowy | północny Luzon (Kordyliera Centralna, góra Patali w górach Carabello oraz góra Anacuao w południowym Sierra Madre); zakres wysokości: 900–2700 m n.p.m. | DC: 14,4–17,7 cm DO: 9,5–13,3 cm MC: 73–160 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 O. Thomas. Preliminary Diagnoses of new Mammals from Northern Luzon collected by Mr. John Whitehead. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth Series. 16 (92), s. 161, 1895. (ang.).
- ↑ O. Thomas. On the mammals obtained by Mr John Whitehead during his recent expedition to the Philippines. „Transactions of the Zoological Society of London”. 14, s. 390, 1898. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 266. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 486. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 671–673. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Chrotomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-10-14].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 313. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 187.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 167.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-02-02]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Chrotomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-02-02]. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).


