Chthonius heterodactylus
| Chthonius heterodactylus | |||
| Tömösváry, 1882 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd |
Epiocheirata | ||
| Nadrodzina |
Chthonioidea | ||
| Rodzina |
Chthoniidae | ||
| Podrodzina |
Chthoniinae | ||
| Plemię |
Chthoniini | ||
| Rodzaj |
Chthonius | ||
| Podrodzaj |
Chthonius s.str. | ||
| Gatunek |
Chthonius heterodactylus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Chthonius heterodactylus – gatunek zaleszczotka z rodziny Chthoniidae. Endemit środkowej części Europy, ograniczony w zasięgu do Sudetów Zachodnich i Karpat.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1882 roku przez Ödöna Tömösváry’ego. Jako lokalizację typową wskazano Bardejów i Sninský kameň na Słowacji. W 1930 roku Jovan Hadži umieszczał go w podrodzaju Chthonius (Sigmodactylus), jednak klasyfikacja taka nigdy się nie przyjęła[1].
Morfologia
Zaleszczotek ten ma cztery szczecinki na tylnej krawędzi karapaksu. Jego piłkowany epistom osiąga stosunkowo niewielkie rozmiary. Nogogłaszczki zaopatrzone są w szczypce pozbawione ujść gruczołów jadowych. Zakrzywiony palec nieruchomy tych szczypiec osiąga od 0,61 do 0,74 mm długości i jest wyraźnie dłuższy od ich palca ruchomego. Zęby na palcach tychże szczypiec są duże i w większości wyraźnie od siebie oddzielone; odległość między zębami na środkowej części palca nieruchomego jest większa od szerokości tychże zębów mierzonej u ich podstawy. Uzębienie palca ruchomego jest wyraźnie zredukowane w części nasadowej. Palec ruchomy nie jest u nasady zaopatrzony w wewnętrzną apodemę wzmacniającą. Z kolei palec nieruchomy charakteryzuje się obecnością od pięciu do siedmiu ząbków między wierzchołkiem a trichobotrium est. W widoku bocznym dłoń jest nabrzmiała z wyraźnie zaokrągloną stroną grzbietową. Spośród bioder odnóży krocznych te drugiej i trzeciej pary wyposażone są w kolce biodrowe. Odnóża kroczne pierwszej i drugiej pary mają jednoczłonowe stopy, natomiast odnóża kroczne pary trzeciej i czwartej mają stopy dwuczłonowe[2].
Ekologia i występowanie
Pajęczak ten zasiedla lasy liściaste, wilgotne zarośla[3], a rzadko lasy iglaste. Zalicza się do fauny epigeicznej (naziemnej)[4]. Bytuje w ściółce, pod kamieniami i martwym drewnem[3][4].
Jest to europejski gatunek górski, zamieszkujący Sudety Zachodnie i Karpaty. Występuje w Niemczech[4], Polsce, Czechach, Słowacji, Rumunii i na Węgrzech[1]. W Polsce znany jest z Beskidu Śląskiego, Babiej Góry, Kotliny Nowotarskiej, Pienin i Bieszczadów[3][4].
Przypisy
- 1 2 Mark Harvey: Chthonius (Chthonius) heterodactylus Tömösváry, 1882. [w:] Western Australian Museum Field Guide and Catalogues. Pseudoscorpions of the World [on-line]. Government of Western Australia. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ Jana Christophoryová, Frantisek Stahlavsky, Peter Fedor. An updated identification key to the pseudoscorpions (Arachnida: Pseudoscorpiones) of the Czech Republic and Slovakia. „Zootaxa”. 2876, s. 35-48, 2011. DOI: 10.11646/zootaxa.2876.1.4.
- 1 2 3 Wojciech B. Jędryczkowski. Zaleszczotki (Pseudoscorpionidea). „Flora i Fauna Pienin – Monografie Pienińskie”. 1, s. 125–126, 2000.
- 1 2 3 4 Jana Christophoryová, Katarína Krajčovičová. Faunistic records of pseudoscorpions (Arachnida: Pseudoscorpiones) from South East Poland. „Klapalekiana”. 55, s. 193–198, 2019. ISSN 1210-6100.