Collegium Altum w Poznaniu
.jpg) Widok Collegium Altum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Powstańców Wielkopolskich 16 |
| Architekt | |
| Wysokość całkowita |
103,35 m |
| Wysokość do dachu |
78,45 m |
| Kondygnacje |
22 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°24′17,3″N 16°55′18,0″E/52,404806 16,921667 | |
Collegium Altum w Poznaniu – budynek Uniwersytetu Ekonomicznego przy ul. Powstańców Wielkopolskich 16 w centrum Poznania, zbudowany w II poł. XX w. według projektu Lecha Sternala, Witolda Milewskiego i Zygmunta Skupniewicza. Jest najwyższym wieżowcem w Poznaniu.
Historia i charakterystyka
Studium programowe budynku zaczęło powstawać począwszy od roku 1968 dla ówczesnej Wyższej Szkoły Ekonomicznej. Budowa rozpoczęła się w roku 1974[1] lub 1976[2]. Część dydaktyczną (wysoką) oddano użytkownikom we wrześniu 1991, a niską (biblioteka) w listopadzie 1995 (łącznie od projektu do ukończenia budowy upłynęło 27 lat). Wejście do biblioteki pierwotnie miało mieć miejsce przez obecny oddział banku, ale zmieniono program użytkowy tej kondygnacji[2].
Trudną technicznie operacją był montaż masztu telewizyjnego na szczycie obiektu. Operację posadowienia elementu z użyciem śmigłowca Przedsiębiorstwa Produkcji i Montażu Urządzeń Instalacyjnych i Konstrukcji Budowlanych "Instal" z Nasielska przeprowadzono 20 sierpnia 1983 w ciągu pięciu minut (od 9.45 do 9.50)[3]. Pierwsza próba, nieudana z uwagi na zbyt silny wiatr, odbyła się dzień wcześniej[4].
Wieżowiec liczy 78,45 m wysokości (z 25-metrowym masztem zainstalowanym przez śmigłowiec – 103,35 m) oraz posiada kubaturę 83 tys. m³, zaś powierzchnia użytkowa wynosi około 17 tys. m². W jego wnętrzu, na 22 kondygnacjach, znajduje się 485 pomieszczeń, w tym 43 sale dydaktyczne. Collegium wykonano stosując stalową konstrukcję szkieletową, zaś elewację wyłożono charakterystycznymi, czerwonymi płytami z metalu. Budynek jest jednym z najwyższych wieżowców Poznania, a jego sylwetka jest charakterystycznym elementem miejskiego krajobrazu.
Telewizyjny Ośrodek Nadawczy Poznań/Uniwersytet Ekonomiczny
Parametry
Programy radiowe – analogowe
| LP | Program | Właściciel | Częstotliwość | Moc ERP nadajnika | Polaryzacja | Kierunkowość | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | RMF FM | Radio Muzyka Fakty Sp. z o.o | 91,5 MHz | 20 W | pionowa | dookólna | od 24.09.2018 |
Programy telewizyjne – analogowe
Programy analogowe zostały wyłączone z dniem 28 listopada 2012 przed uruchomieniem naziemnej telewizji cyfrowej
| LP | Program | Właściciel | Częstotliwość | Kanał | Moc nadajnika | Polaryzacja | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | TVP1 | Telewizja Polska S.A. | 567,25 MHz | 33 | 1,5 kW | pozioma | od 23.03.1992 do 28.11.2012 |
| 2 | TVP2 | Telewizja Polska S.A. | 215,25 MHz | 11 | 0,4 kW | pozioma | od 23.03.1992 do 28.11.2012 |
Programy telewizyjne – cyfrowe
| Skład multipleksu | Częstotliwość | Kanał | Moc nadajnika | Polaryzacja | Kompresja | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
|
205,5 MHz | 9 | 0,5 kW | pozioma | MPEG-4 | od 28.06.2017 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Piotr Marciniak: Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL. Poznań: PWN, 2010, s. ?. ISBN 978-83-7503-113-3.
- 1 2 Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 258-259, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
- ↑
Wydarzenia w Poznaniu w 1983. Część trzecia. „Kronika Miasta Poznania”. 3-4, s. 182, 1984. ISSN 0137-3552. - ↑ beb, Nieudana próba, w: Głos Wielkopolski, 19.8.1983