Connie Kay
![]() Connie Kay (1961) | |
| Imię i nazwisko |
Conrad Henry Kirnon |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1927 |
| Data i miejsce śmierci |
30 listopada 1994 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| The Modern Jazz Quartet | |
Connie Kay, właśc.Conrad Henry Kirnon (ur. 27 kwietnia 1927 w Tuckahoe, zm. 30 listopada 1994 w Nowym Jorku)[1] – afroamerykański perkusista jazzowy.
Życiorys
Sam nauczył się grać na perkusji[2]. Zaczął występować w połowie lat 40. Współpracował wtedy z pianistą Charlesem Thompsonem i trębaczami Milesem Davisem i „Catem” Andersonem[2]. 6 lipca 1947 w Los Angeles grał na bębnach w słynnym jam session saksofonistów tenorowych Dextera Gordona i Wardella Graya, których fragmenty złożyły się na podwójny album The Hunt. W latach 1949–1955 pracował z przerwami w zespole Younga oraz z saksofonistami Colemanem Hawkinsem, Charliem Parkerem i Stanem Getzem[1].
W pierwszej połowie lat 50. grał także muzykę rhythandbluesową. Jako sideman był zatrudniany przez wytwórnię Atlantic. M.in. wziął udział w nagraniach takich bestsellerowych singli, jak Shake, Rattle and Roll Big Joe Turnera i (Mama) He Treats Your Daughter Mean Ruth Brown.
We lutym 1955 dołączył do składu The Modern Jazz Quartetu, zastępując Kenny’ego Clarke’a[2]. Był członkiem kwartetu przez niemal trzydzieści trzy lata[1]. Koncertował z nim na całym świecie aż do zakończenia działalności grupy w 1974. Grał w niej jeszcze podczas okazjonalnych występów w latach 90. Pracując w MJQ, występował gościnne w małych zespołach prowadzonych przez trębacza Cheta Bakera oraz saksofonistów „Cannonballa” Adderley’a, Paula Desmonda i Jimmy’ego Heatha, brata kontrabasisty z kwartetu[1]. Pojawiał się także w studiach dźwiękowych, nagrywając płyty z wieloma wykonawcami, m.in. wokalistą Van Morrisonem oraz kolegami z MJQ – Johnem Lewisem i Miltem Jacksonem, realizującymi indywidualne projekty fonograficzne.
Od 1974 do 1981 pracował m.in. z formacją Soprano Summit, pianistą Tommym Flanaganem oraz Bennym Goodmanem, grając w Carnegie Hall na jubileuszowym koncercie z okazji 40. rocznicy pierwszego występu „Króla Swingu” w tej sali. Miał także stały angaż w klubie gitarzysty Eddiego Condona.
Nigdy nie nagrał żadnej płyty jako lider. Natomiast sporo uwagi poświęcał brzmieniu i rozbudowie swojego zestawu perkusyjnego[3]. Stopniowo wzbogacił go o kotły, bells (małe talerze), triangel, bell tree (dzwonki orkiestrowe) oraz darbukę (bęben kielichowy). Darabukę dodał ze względu na „egzotyczny wygląd”[3].
W 1989 doznał udaru mózgu, ale po rehabilitacji wrócil do pracy. Zmarł wskutek nagłego zatrzymania krążenia[3]. Miał 67 lat.
Wybrana dyskografia
- 1961 „Cannonball” Adderley – 'Know What I Mean (Riverside)
- 1968 James Moody – The Blues and Other Colors (Milestone)
- 1977 Dexter Gordon & Wardell Gray – The Hunt (Savoy) – 2 LP
- 1978 Benny Goodman – Benny Goodman – Live At Carnegie Hall 40th Anniversary Concert (London Records) – 2 LP
- 1979 Jay McShann – The Big Apple Bash (Atlantic)
- 2015 Miles Davis – Miles Davis at Newport 1955–1975 – The Bootleg Series Vol. 4 (Columbia Legacy)
- Z Chetem Bakerem
- 1959 Chet (Riverside)
- 1965 Baker's Holiday (Limelight Records)
- 1957 Ruth Brown (Atlantic)
- 1959 Miss Rhythm (Atlantic)
- Z The Modern Jazz Quartet
- 1955 Concorde (Prestige)
- 1956
- Fontessa (Atlantic)
- The Modern Jazz Quartet at the Music Inn Volume 1 (Atlantic)
- 1957
- One Never Knows (Atlantic)
- The Modern Jazz Quartet (Atlantic)
- The Modern Jazz Quartet and the Oscar Peterson Trio at the Opera House (Verve)
- 1958 The Modern Jazz Quartet Plays No Sun in Venice (Atlantic)
- 1959
- The Modern Jazz Quartet at Music Inn Volume 2 (Atlantic)
- Music from Odds Against Tomorrow (United Artists)
- 1960
- Patterns (United Artists)
- Pyramid (Atlantic)
- European Concert (Atlantic)
- Third Stream Music (Atlantic)
- 1961 The Modern Jazz Quartet & Orchestra (Atlantic)
- 1962
- The Comedy (Atlantic)
- Lonely Woman (Atlantic)
- 1964
- The Modern Jazz Quartet–Quartetto Di Milano–The Hungarian Gypsy Quartet – A Quartet is a Quartet is a Quartet (Atlantic)
- Collaboration – The Modern Jazz Quartet with Laurindo (Atlantic)
- 1965
- The Modern Jazz Quartet Plays for Lovers (Prestige)
- The Modern Jazz Quartet Plays George Gershwin’s Porgy and Bess (Atlantic)
- Jazz Dialogue – The Modern Jazz Quartet and the All Star Jazz Band (Atlantic)
- 1966
- Blues at Carnegie Hall (Atlantic)
- Place Vendôme – The Swingle Singers–The Modern Jazz Quartet (Philips)
- 1969
- Under the Jasmin Tree (Apple)
- Space (Apple)
- 1971 Plastic Dreams (Atlantic)
- 1972 The Legendary Profile (Atlantic)
- 1974
- In Memoriam (Little David Records)
- Blues on Bach (Atlantic)
- 1988 The Last Concert (Atlantic)
- 1976 Concert in Japan ’66 (Atlantic)
- 1981
- The Only Recorded Performance of Paul Desmond With The Modern Jazz Quartet (Finesse Records)
- Reunion at Budokan 1981 (Pablo)
- 1982 Together Again – Live at the Montreux Jazz Festival ’82 (Pablo)
- 1984 Echoes (Pablo)
- 1985 „Topsy” – This One’s for Basie (Pablo)
- 1987 Three Windows – The Modern Jazz Quartet with the New York Chamber Symphony (Atlantic)
- 1988 The Modern Jazz Quartet – For Ellington (East West)
- 1994 MJQ & Friends – A 40th Anniversary Celebration (Atlantic)
- 1995 Dedicated to Connie (Atlantic)
- Z Van Morrisonem
- 1968 Astral Weeks (Warner Bros.)
- 1971 Tupelo Honey (Warner Bros.
- 1972 Saint Dominic’s Preview (Warner Bros.)
Zestawienie wg dat wydania płyt
Przypisy
- 1 2 3 4 Connie Kay. allmusic.com. [dostęp 2024-12-27]. (ang.).
- 1 2 3 Connie Kay, Jazz Drummer born. African American Registry. [dostęp 2024-12-27]. (ang.).
- 1 2 3 Connie Kay, 67, Drummer, Dies; A Specialist of Sounds and Styles. „The New York Times”. [dostęp 2024-12-27]. (ang.).
Bibliografia
- Connie Kay, allmusic.com
- Connie Kay, Jazz Drummer born, African American Registry
Linki zewnętrzne
- Connie Kay – dyskografia, Discogs
