Czerniowo
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Druja |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
211978 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 55°43′52″N 27°15′46″E/55,731111 27,262778 | |
Czerniowo (biał. Чэрнева; ros. Чернево) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Druja.
Dawniej kolonie Czerniowo I, II, III i IV.
Historia
W czasach zaborów miejscowości leżały w granicach Imperium Rosyjskiego.
W latach 1921–1945 kolonie leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim[1] (od 1926 w województwie wileńskim[2]), w powiecie brasławskim, w gminie Słobódka[3][4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku cztery miejscowości zamieszkiwało 427 osób, 374 były wyznania rzymskokatolickiego, a 55 staroobrzędowego. Jednocześnie 418 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 11 białoruską. Były tu 92 budynki mieszkalne[5].
W 1931 zamieszkiwało w kolonii
- Czerniewo I – w 17 domach 98 osób
- Czerniewo II – w 19 domach 93 osoby
- Czerniewo III – w 22 domach 108 osób
- Czerniewo IV – w 39 domach 206 osób[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Słobódce. Miejscowości podlegały pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Słobódce[6].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 11.
- 1 2 Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 12.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 12.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 291.