Czerwone berety (film)

Czerwone berety – polski film przygodowy z 1962 roku w reżyserii Pawła Komorowskiego, zrealizowany na podstawie noweli Pół godziny przyjaźni autorstwa Albina Siekierskiego.

Zdjęcia kręcono w Krakowie i okolicach, we Wrocławiu, Szczecinku, Niepołomicach, Kłodzku oraz na stacji PKP Łagiewniki Dzierżoniowskie^[1].

Grzegorz postanawia służyć w oddziale komandosów, ale spóźnia się na pociąg. Jedzie nocnym i będąc kompletnie pijany napastuje młodą kobietę oraz wyrzuca konduktora z pociągu. Jego kolega, Jerzy, szantażuje go, tymczasem Grzegorz dowiaduje się, że Jerzy był w poprawczaku. Podczas ćwiczeń Grzegorz ratuje Jerzego.

• Marta Lipińska − pielęgniarka, dziewczyna Grzegorza
• Marian Kociniak − Grzegorz Warecki
• Andrzej Szajewski − Jerzy Kardas
• Tadeusz Kalinowski − sierżant Feliks Kudaśko
• Władysław Dewoyno − konduktor
• Jacek Domański − Tadeusz
• Hieronim Konieczka − dyrektor Zakładu Poprawczego w Małkach
• Henryk Maruszczyk − porucznik Henryk Leszczyński, zastępca dowódcy ds. politycznych
• Leonard Pietraszak − porucznik

• Czerwone berety w bazie filmpolski.pl
• Czerwone berety w bazie Filmweb
• Zdjęcia z filmu Czerwone berety w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”