Czubata Turnia
 Czubata Turnia wśród podpisanych obiektów – widok z południa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2565 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
14 lipca 1904 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′50″N 20°12′27″E/49,197222 20,207500 | |
Czubata Turnia (słow. Strapatá veža, niem. Egenhofferspitze, węg. Egenhoffer-csúcs[1]) – turnia o wysokości ok. 2565 m n.p.m. znajdująca się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich. Od Małego Durnego Szczytu na wschodzie oddzielona jest Małą Durną Przełęczą, natomiast od Sępiej Turni na zachodzie oddziela ją Przełączka pod Czubatą Turnią[2].
Pozębiona Czubata Turnia ma trzy wierzchołki[3]. Nie jest dostępna dla turystów, nie prowadzi na nią żaden znakowany szlak turystyczny. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą od sąsiednich przełączek. W stronę Doliny Dzikiej na północ z Czubatej Turni opada wybitne żebro, zaś na południowy zachód do Doliny Pięciu Stawów Spiskich – dwa filary[2].
Polska i słowacka nazwa Czubatej Turni pochodzi od jej kształtu, natomiast nazwy niemiecka i węgierska upamiętniają Teréz Egenhoffer – węgierską taterniczkę[1].
Pierwsze wejścia:
- Janusz Chmielowski, Tadeusz Radliński, Klemens Bachleda i Jan Bachleda Tajber, 14 lipca 1904 r. – letnie,
- Radovan Kuchař i Jiří Šimon, ok. 27 grudnia 1953 r. – zimowe[2].
Przypisy
- 1 2 Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- 1 2 3 Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 115-118.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 407. ISBN 83-01-13184-5.