Długoszczurek
| Dephomys | |||
| O. Thomas, 1926[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
długoszczurek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Mus defua G.S. Miller, 1900 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Długoszczurek[2] (Dephomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 112–142 mm, długość ogona 182–203 mm, długość ucha 16–20 mm, długość tylnej stopy 25–28 mm; masa ciała 47–68 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1926 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym Pozycja rodzajowa niektórych afrykańskich Muridae, dotychczas odnoszonych do Aethomys i Praomys, opublikowanym w czasopiśmie „The Annals and magazine of natural history”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) długoszczurek tropikalny (D. defua).
Etymologia
Dephomys: gr. δεφω dephō ‘głaskać, masturbować się’[7]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3][2]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[10] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dephomys defua | (G.S. Miller, 1900) | długoszczurek tropikalny | gatunek monotypowy | lasy deszczowe Afryki Zachodniej, od Senegalu do Togo | DC: 11,2–13,6 cm DO: 18,4–19,5 cm MC: 57–68 g |
LC | |
| Dephomys eburneae | (Heim de Balsac & Bellier, 1967) | długoszczurek nizinny | gatunek monotypowy | wschodnia Liberia i południowe Wybrzeże Kości Słoniowej | DC: 12–14,2 cm DO: 18,2–20 cm MC: 47–59 g |
NE |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 O. Thomas. The generic position of certain African Muridæ, hitherto referred to Æthomys and Praomys. „The Annals and Magazine of Natural History”. 17. Ninth Series (99), s. 177, 1927. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 267. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 516. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 753–754. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Dephomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-12].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 332. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 78.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-02-28]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Dephomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-02-26]. (ang.).
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).