Dawid Rigiert

podnoszenie ciężarów
Dawid Rigiert
Давид Ригерт
Ilustracja
Dawid Rigiert, 2015
Pełne imię i nazwisko

Dawid Adamowicz Rigiert

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1947
Nagornoje

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złotoMontreal 1976podnoszenie ciężarów
(waga półciężka)
Mistrzostwa świata
złotoLima 1971waga półciężka
złotoHawana 1973waga półciężka
złotoManila 1974waga półciężka
złotoMoskwa 1975waga półciężka
złoto Montreal 1976 waga półciężka
złotoGettysburg 1978I waga ciężka
brązColumbus 1970lekkociężka
Mistrzostwa Europy
złotoSofia 1971waga półciężka
złotoKonstanca 1972waga półciężka
złotoMadryt 1973waga półciężka
złotoWerona 1974waga półciężka
złotoMoskwa 1975waga półciężka
złotoBerlin 1976waga półciężka
złotoHawierzów 1978waga półciężka
złotoWarna 1979I waga ciężka
złotoBelgrad 1980I waga ciężka
Odznaczenia
Order Przyjaźni Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Dawid Adamowicz Rigiert, ros. Давид Адамович Ригерт (ur. 12 marca 1947 w Nagornoje, Kazachstan) – radziecki sztangista, złoty medalista olimpijski, wielokrotny mistrz świata oraz Europy w podnoszeniu ciężarów.

Biografia

Dawid Rigiert był jednym z największych sztangistów w historii podnoszenia ciężarów, choć dwukrotnie poniósł klęski na igrzyskach olimpijskich. Urodził się w kazachskiej wiosce w niemieckiej rodzinie, a sportem zajął się w 1966. W 1969 spotkał innego sowieckiego sztangistę i trenera Rudolfa Plukfieldiera, który zaprosił go do współpracy w ośrodku sportowym w mieście Szachty w obwodzie rostowskim. Wkrótce Rigiert stał się jednym z największych sztangistów w latach 70. W swoim pierwszym międzynarodowym turnieju, mistrzostwach świata w Columbus (1970), zdobył brązowy medal w wadze lekkociężkiej. W następnym roku przeszedł do wagi półciężkiej, w której był pięciokrotnym mistrzem świata, w latach 1971 i 1973–1976. Oprócz tego, w 1978, zdobył tytuł mistrza świata w pierwszej wadze ciężkiej. Zdobył dziewięć tytułów mistrza Europy: siedem w wadze półciężkiej (w latach 1971–1976, 1978) oraz dwa w pierwszej wadze ciężkiej (1979–1980). W latach 1972, 1976 i 1980 był zdecydowanym faworytem w swojej wadze podczas zawodów olimpijskich, ale tylko w 1976 zgodnie z oczekiwaniami zdobył złoty medal. Zarówno w 1972, jak i w 1980, nie udało mu się zaliczyć żadnej z trzech prób w rwaniu, co zakończyło się dyskwalifikacją.

W kraju Rigiert zdobył pięć razy tytuły mistrza ZSRR w wadze półciężkiej (1972–1973, 1975–1976, 1978), jak również srebro w tej wadze w 1971 oraz srebro w wadze lekkociężkiej w 1970. Wygrał także pięć Pucharów ZSRR: w wadze lekkociężkiej (1972), półciężkiej (1971, 1973, 1975) oraz pierwszej wadze ciężkiej (1979).

Podczas swojej kariery ustanowił łącznie 68 rekordów świata, 4 z nich w wadze lekkociężkiej (2 w rwaniu, 1 w podrzucie oraz 1 w dwuboju), 50 w wadze półciężkiej (1 w wyciskaniu, 14 w rwaniu, 17 w podrzucie oraz 18 w dwuboju), 13 w pierwszej wadze ciężkiej (5 w rwaniu, 4 w podrzucie oraz 4 w dwuboju), jak również 1 w wadze ciężkiej (w rwaniu).

Po zakończeniu kariery sportowej w 1981 został trenerem podnoszenia ciężarów, najpierw w Rostowie, a później w Taganrogu. W latach 1985–1987 był głównym trenerem radzieckiej kadry narodowej w podnoszeniu ciężarów. W 2002 został głównym trenerem rosyjskiej kadry narodowej w podnoszeniu ciężarów, pełniąc funkcję głównego trenera na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004). Oprócz tego zajmował się produkcją ciężarów na zawody sztangistów. W 1999 został wybrany do Galerii Sław Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów. W 2004 zajął się lokalną polityką i został wybrany do rady miejskiej Taganrogu. W 2009 został ponownie wybrany do rady miejskiej, reprezentując partię polityczną Jedna Rosja.

Starty olimpijskie

Bibliografia