Deçan (gmina)
| gmina | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Burmistrz |
Rasim Selmanaj | ||||
| Powierzchnia |
297 km² | ||||
| Populacja (2014) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
140 os./km² | ||||
| Kod pocztowy |
51000 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
03 | ||||
Położenie na mapie | |||||
| 42°32′N 20°17′E/42,533333 20,283333 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Deçan (alb. Deçan; serb. Дечани, tur. Deçan) − gmina w Kosowie, należąca do statystycznego regionu Gjakova. Siedzibą władz gminy jest miasto o tej samej nazwie.
Geografia
Miasto Deçan położone jest w regionie gór północnoalbańskich, otoczone górą Beleg.
Lista wiosek i osiedli
Lista wiosek i osiedli gminy Deçan:[1]
| Język albański | Język serbsko-chorwacki |
|---|---|
| Baballoq | Babaloć |
| Carrabreg i Epërm | Gornji Crnobreg |
| Carrabreg i Poshtem | Donji Crnobreg |
| Drenoc | Drenovce |
| Dubovik | Dubovik |
| Gramaçel | Gramočelj |
| Jasiq | Jasić |
| Kodrali | Kodralija |
| Lëbushë | Ljubusa |
| Lloqan | Locan |
| Lumbardh | Bistrica |
| Maznik | Maznik |
| Pobergjë | Pobrđe |
| Papiq | Papić |
| Pepsh | Pepša |
| Posar | Požar |
| Prilep | Prilep |
| Rastavica | Rastavica |
| Ratish i Epërm | Gornji Ratiš |
| Razniq | Rznić |
| Beleg | Beleg |
| Shaptej | Šaptej |
| Sllup | Slup |
| Strellc i Epërm | Gornji Streoc |
| Strellc i Poshtem | Donji Streoc |
| Voksh | Vokša |
| Vranoc i Vogël | Mali Vranovac |
Demografia
W 2011 roku ludność gminy liczyła 38 984 mieszkańców, w 2014 roku zaś, 40 847 mieszkańców.
Kultura
Kultura w gminie Deçan, jak i w okolicznych gminach jest bardzo bogata i unikalna. Jest to głównie kultura związana z Albanią, gdyż to oni stanowią większość mieszkańców. Na współczesny kształt kultury tego regionu ma wpływ zarówno nurt tradycyjnych elementów, począwszy od starożytnych i pogańskich wierzeń, ale także spotkać w niej można elementy współczesne połączone z tradycją chrześcijańską.
Stroje ludowe
Ubrania ludowe stanowią istotny element kultury Albańczyków. Ludzie w tym kraju do czasów współczesnych doceniają wartość tego elementu kultury i stanowią ich domenę. Niemal każda "strefa etnograficzna" Kosowa ma swoje specyficzne stroje ludowe, a zdarza się także że różnią się one nawet w obrębie jednej strefy (czasem zdarza się, że stroje ludowe dwóch sąsiednich wiosek różnią się niewielkimi elementami). Stroje ludowe były noszone w latach 50. XX wieku, obecnie zaś jedynie osoby starsze (zwłaszcza mężczyźni) noszą je na co dzień. Wspomnieć należy, że w wioskach nie tylko starsze, ale i młode kobiety noszą sukienki będące elementem stroju ludowego, przy czym sukienki młodszych kobiet są znacznie skromniejsze.
Potrawy
Najbardziej popularne w tym regionie są dania mięsne, a także wiele dań z ryb słodkowodnych. Popularne są tutaj takie dania jak: baklava, börek, czy llokuma.
Specjalności regionu:
- Flija (wielowarstwowe ciasto z nadzieniem jogurtowym)
- Raznjici (nadziewane mięso)
- Hajvar (pasta paprykowa)
- Qebab (grillowane na węglu drzewnym mięso mielone)
- Sarma lub japrak (liści winorośli lub kapusta faszerowana mięsem i ryżem)
- Pliskavica (paszteciki mięsne z wołowiny i jagnięciny)
Napoje krajowe:
- Kosowskie wina, zwłaszcza Velika Hocha
- Kafe Turke (turecka kawa)
- Rakija (mocny napój alkoholowy zazwyczaj wykonany z winogron)
- Reçel (mocna śliwowica)
Przypisy
| Regiony | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Gminy |
|
