Delfinen (1913)
 Operacja podniesienia zatopionego bliźniaczego torpedowca „Hvalrossen” w 1943 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Orlogsværftet, Kopenhaga |
| Wodowanie |
5 lipca 1913 |
 Kongelige Danske Marine
| |
| Nazwa |
„Delfinen” |
| Wejście do służby |
1914 |
| Wycofanie ze służby |
1932 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 169 ton |
| Długość |
45,2 metra |
| Szerokość |
5,16 m |
| Zanurzenie |
2,12 m |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 3500 KM 2 kotły, 2 śruby | |
| Prędkość |
26,3 węzła |
| Zasięg |
685 Mm przy prędkości 14 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo kal. 75 mm 1 km kal. 8 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 x 450 mm (2 x I, 1 x II) |
| Załoga |
30 |
Delfinen – duński torpedowiec z początku XX wieku i okresu międzywojennego, jedna z trzech zbudowanych jednostek typu Hvalrossen. Okręt został zwodowany 5 lipca 1913 roku w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze, a do służby w Kongelige Danske Marine wszedł w 1914 roku. W 1929 roku jednostkę przeklasyfikowano na patrolowiec. Jednostka została wycofana ze służby w 1932 roku.
Projekt i budowa
Torpedowce typu Hvalrossen zostały zaprojektowane w kraju (w przeciwieństwie do zamówionych w Niemczech i Wielkiej Brytanii okrętów typów Tumleren i Søridderen)[1][2]. Z przyczyn ekonomicznych stanowiły krok wstecz w stosunku do poprzedników, choć wyróżniało je zastosowanie jednocześnie pojedynczych i podwójnych wyrzutni torpedowych[2].
„Delfinen” zbudowany został w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze[1][2]. Wodowanie odbyło się 5 lipca 1913 roku[2].
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 45,2 metra, szerokości 5,16 metra i zanurzeniu 2,12 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła 169 ton, a pełna 182 tony[2]. Okręt napędzany był przez dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 3500 KM, do których parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 26,3 węzła[1][2]. Okręt zabierał zapas 29 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 685 Mm przy prędkości 14 węzłów[2].
Okręt wyposażony był w cztery wyrzutnie torped kalibru 450 mm: jedną stałą na dziobie i trzy na pokładzie (jedna pojedyncza i jedna podwójna)[1][2]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło pojedyncze działo pokładowe kalibru 75 mm M07 L/52 i pojedynczy karabin maszynowy kalibru 8 mm L/80[1][2].
Załoga okrętu składała się z 30 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba
„Delfinen” wszedł do służby w Kongelige Danske Marine w 1914 roku[2]. W 1920 roku okręt otrzymał numer taktyczny 12, zmieniony trzy lata później na E2[1][2]. W 1929 roku jednostkę przystosowano do pełnienia funkcji patrolowca, prawdopodobnie pozbawiając ją uzbrojenia torpedowego (okręt otrzymał też nowy numer taktyczny – P2)[1][2]. Jednostka została wycofana ze służby w 1932 roku[1][3].
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: HVALROSSEN torpedo boats (1913-1914). Navypedia. [dostęp 2018-08-28]. (ang.).
|