Delta-P

Delta-P
Producent

McDonnell Douglas, TRW

Człon rakiet

Delta 1000, Delta 2000, Delta 3000

Materiały napędowe

Aerozine 50, N2O4

Rok pierwszego startu

1972

Rok ostatniego startu

1988

Koszt jednostkowy

4 350 000 USD

Osiągi
Siła ciągu przy starcie

41,92 kN

Impuls właściwy w próżni

319 s

Maks. czas działania

431 s

Wymiary
Długość

5,9 m

Średnica

2,4 m

Masa pustego

950 kg

Masa maksymalna

5434 kg

Silniki
Silnik 1.

TR-201

Delta-P – górny człon rakiet nośnych serii Delta, wykorzystywany w latach 1972-1988 w serii rakiet Delta 1000, Delta 2000 oraz Delta 3000, jako konstrukcję zastępującą człon Delta-F. Był to pierwszy człon górny rakiet Delta zasilany hipergolową mieszanką Aerozine 50 oraz N2O4[1] (używaną dotychczas w stopniu Transtage dla rakiet Titan 3C), głównie za sprawą silnika TRW TR-201, konstrukcyjnie wywodzącego się z silnika członu zniżania lądownika księżycowego z programu Apollo[2].

Po wyczerpaniu zapasu silników TR-201 firma McDonnell Douglas wprowadziła dla rakiet Delta 3000 człon Delta-K, zasilany takim samym paliwem, ale wyposażony w zmodernizowaną wersję silnika AJ-10. Człon ten z kolei znalazł później zastosowanie w rakietach Delta 4000, Delta 5000 oraz Delta II.

Przypisy

  1. ↑ Mark Wade: Delta P. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2016-09-07].
  2. ↑ Mark Wade: TR-201. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2016-09-07].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.