Deus Arrakis

Deus Arrakis stanowi powrót Klausa Schulzego do powieści science fiction Franka Herberta, Diuna, która stała się inspiracją do albumu Dune z 1979 roku. Rok wcześniej Schulze nagrał utwór zatytułowany „Frank Herbert”. Natomiast bezpośrednim bodźcem do nagrania albumu Deus Arrakis była współpraca Schulzego z Hansem Zimmerem przy realizacji ścieżki dźwiękowej tego ostatniego do filmowej adaptacji powieści Diuna, noszącej ten sam tytuł.

Na albumie znalazły się trzy utwory. Pierwszy z nich, „Osiris”, zawiera delikatną linię basu z „Franka Herberta”^[1]. Klimatem przypomina falujący, melancholijny kobierzec dźwięków, pomiędzy którymi wstawiane są progresywne sekwencje, a ćwierkające, elektroniczne dźwięki przewijają się przez całą kompozycję^[2]. Drugi utwór, „Seth” rozpoczyna się dźwiękiem statycznych zakłóceń, który przechodzi w nastrojową ambientową melodię. Później pojawia się partia wiolonczeli, grana przez Wolfganga Tiepolda. Ostatnim utworem jest „Der Hauch des Lebens”, nawiązujący elektronicznej klasyki Schulzego z lat. 70. Powstał w czasie, gdy życie kompozytora dobiegało kresu^[1]. Z utworu emanuje tajemny nastrój, zbudowany przy pomocy pejzaży dźwiękowych i starannie wkomponowanych odgłosów oddechu Evy-Marii Hagermann oraz nagrań terenowych, zastąpionych miejscami elektroniką oraz ulotnymi fragmentami wokalnymi i melodycznymi. Kompozycję wieńczy dramatyczny finał^[2].

Pod koniec nagrywania albumu Schulze wyznał: „Deus Arrakis stał się kolejnym hołdem dla Franka Herberta i tego wielkiego daru życia w ogóle”^[3].

22 kwietnia 2022 roku Klaus Schulze zapowiedział, że jego nowy album ukaże się 10 czerwca nakładem wytwórni SPV: „Po wielu latach udanej współpracy z SPV, naturalnym było oddanie mojego nowego albumu w sprawdzone ręce doskonałego zespołu. Cieszę się, że owocna współpraca trwa nadal” – stwierdził muzyk nazywając album „bardzo bliskim mojemu sercu”. Zwiastunem albumu był utwór „Osiris”, udostępniony na platformach streamingowych^[4].

1 lipca album ukazał się w Europie w kilku formatach: CD, box set (3 LP + CD)^[3] oraz streaming i digital download^[5].

• Klaus Schulze – kompozycja, nagranie
• Wolfgang Tiepold – wiolonczela
• Eva-Maria Kagermann – głos
• Tom Dams – nagranie, produkcja
• Christian Bröhenhorst – projekt graficzny

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	80/100[8]
Recenzje
Publikacja	Ocena
Financial Times	[1]
laut.de	[2]
Record Collector	[9]
Uncut	8/10[10]

Album otrzymał średnią ocenę 80 na 100 na podstawie 2 recenzji krytycznych w zestawieniu Album of the Year^[8].

Zdaniem Ludovica Hunter-Tilneya z dziennika Financial Times „pośmiertny album niemieckiego pioniera muzyki elektronicznej jest hołdem dla powieści Diuna Franka Herberta”. Trzy długie instrumentalne kompozycje albumu „to mistrzowska klasa w staromodnej muzyce kosmicznej, pełna mrugających świateł i powoli oscylujących dronów – podróż w zaświaty pilotowana przez Schulzego przy klawiaturach zestawu analogowych syntezatorów”^[1].

W opinii Jeremy’ego Allena z miesięcznika Record Collector „Deus Arrakis jest tak ambientowy i abstrakcyjny, jak większość dzieł kosmicznej legendy, tworząc bardziej eteryczny nastrój, niż narrację, która, biorąc pod uwagę jego smutne odejście, staje się rodzajem ceremonialnego, syntezatorowego pogrzebu”^[9].

Toni Hennig z magazynu laut.de ocenia, że Deus Arrakis jest „melancholijnym przypomnieniem wielkiego daru życia^[2].

Sharon O’Connell z miesięcznika Uncut uważa, że „trzy eksploracje długiej formy na Deus Arrakis to klasyczny Klaus Schulze – bujne, lśniące pola syntezatorowe, których falowanie jest zarówno majestatyczne, jak i szczególnie głębokie w swoich aluzjach do ogromu wszechświata”^[10].