Diecezja porecko-pulska
 Konkatedra Wniebowzięcia NMP w Puli | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Katedra diecezjalna | |
| Biskup diecezjalny | |
| Biskup senior | |
| Dane statystyczne (2013) | |
| Liczba wiernych • odsetek wiernych |
164 480 |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
107 |
| Liczba dekanatów |
9 |
| Liczba parafii |
135 |
| Powierzchnia |
2 839 km² |
Położenie na mapie żupanii istryjskiej  | |
Położenie na mapie Chorwacji  | |
 45°13′42,9″N 13°35′36,0″E/45,228583 13,593333 | |
| Strona internetowa | |
.svg.png){kind=small}
Diecezja Poreču i Puli (łac.: Dioecesis Parentina et Polensis, chorw.: Porečko-pulska biskupija, wł.: Diocesi di Parenzo e Pola) – katolicka diecezja chorwacka położona w południowo-zachodniej części kraju – Istrii. Siedziba biskupa znajduje się w katedrze Wniebowzięcia NMP w Poreču.
Historia
Diecezja katolicka w Poreču została założona w IV w. Pierwszym znanym z imienia biskupem był św. Mauro, który poniósł męczeńską śmierć podczas prześladowania chrześcijan w Cesarstwie rzymskim. Przypuszcza się, że w IV w. ufundowano biskupstwo w Puli. Do XIX w. obie diecezje podlegały różnym włoskim prowincjom kościelnym.
30 czerwca 1828 r. doszło do reorganizacji struktury Kościoła katolickiego na terenie Cesarstwa Austriackiego. W jej wyniku dokonano zjednoczenia obu diecezji w ramach biskupstwa Poreču i Puli.
Po zakończeniu II wojny światowej i przyłączeniu do Jugosławii nowych nabytków terytorialnych w Dalmacji Stolica Apostolska utworzyła w 1947 r. administraturę apostolską w Pazinie, która w 1977 r. decyzją papieża Pawła VI została wchłonięta przez diecezję Poreč i Puli.
Biskupi
Podział administracyjny
W skład diecezji wchodzi obecnie 9 dekanatów ze 134 parafiami[1].
Główne świątynie
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna diecezji
- Historia diecezji (po chorwacku)
- Artykuł w Encyklopedii Katolickiej (po angielsku)
- Opis na stronie Gcatholic
- Opis na stronie Catholic-Hierarchy