Dinaraea aequata
| Dinaraea aequata | |||
| (Erichson, 1837) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
rydzenice | ||
| Plemię |
Athetini | ||
| Podplemię |
Athetina | ||
| Rodzaj |
Dinaraea | ||
| Gatunek |
Dinaraea aequata | ||
| Synonimy | |||
| |||
Dinaraea aequata – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic. Zamieszkuje Europę, Syberię i Zakaukazie.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1837 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona pod nazwą Homalota aequata[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Niemcy[3].
Morfologia
_Genital.png)
Chrząszcz o wydłużonym, spłaszczonym ciele, w zarysie z równoległymi bokami. Powierzchnia głowy, przedplecza i pokryw jest stosunkowo matowa, odwłoka zaś połyskująca. Głowa jest wyraźnie poprzeczna, smoliście czarna. Obrzeżenie skroni obecne jest tylko na samym ich tyle. Oczy są od skroni nieznacznie krótsze. U samca na ciemieniu występuje spłaszczony wcisk. Czułki są brązowe z pomarańczowymi nasadami, grube, o członie przedostatnim prawie dwukrotnie szerszym niż dłuższym. Kolor przedplecza zwykle jest smoliście czarny, niekiedy jednak ciemnobrązowy. Jego powierzchnia ma gęste szagrynowanie i ledwo dostrzegalne punktowanie. Owłosienie na linii środkowej przedplecza skierowane jest ku przodowi w połowie tylnej, a ku tyłowi w połowie przedniej. Pokrywy są ciemnobrązowe lub smoliste. Kolor odnóży jest czerwonożółty. U tylnej pary stóp człon pierwszy nie jest wyraźnie dłuższy od drugiego. Poprzeczny wcisk u nasady czwartego tergitu odwłoka jest obecny co najwyżej śladowo. U samca tergit ów ma dwa małe ziarenka, a tergit piąty dwa poprzeczne szeregi błyszczących ziarenek, liczące po około cztery sztuki każdy[4].
Ekologia i występowanie
Owad ten bytuje pod luźną korą[4][5], w korytarzach kornikowatych, wilgotnych, próchniejących pniach i pniakach, a czasem pod opadłymi liśćmi[5].
Do jego ektopasożytów należy grzyb Monoicomyces similis z rzędu owadorostowców[6].
Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Chorwacji, Grecji i europejskiej części Rosji, a w Azji z syberyjskiej części Rosji i Gruzji[1].
Przypisy
- 1 2 M. Schülke, A. Smetana: Staphylinidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea-Staphylinoidea. I. Löbl, D. Löbl (red.). Wyd. Brill. Leiden, Boston: 2015, s. 362-366.
- ↑ Wilhelm Ferdinand Erichson: Die Käfer der Mark Brandenburg. Vol. 1, Part 1. Berlin: F.H. Morin, 1837.
- ↑ Wilhelm Ferdinand Erichson: Genera et species staphylinorum insectorum coleopterorum familiae. Erster Band. Berlin: F. H. Morin, 1839, s. 92.
- 1 2 Arved Lompe: Gattung Dinaraea Thoms.. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-11-01].
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae, część 3: Aleocharinae. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (8), 1981.
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska: A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski. Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, Polska Akademia Nauk, 2008. ISBN 978-83-89648-75-4.
_(3707987898)_(2).jpg)