Dipsas oswaldobaezi
| Dipsas oswaldobaezi | |||
| Arteaga, Salazar-Valenzuela, Mebert, Peñafiel, Aguiar, Sánchez-Nivicela, Pyron, Colston, Cisneros-Heredia, Yánez-Muñoz, Venegas, Guayasamin & Torres-Carvajal, 2018 | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina |
Colubroidea | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Dipsas oswaldobaezi | ||
| Synonimy | |||
| |||
Dipsas oswaldobaezi – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Występuje w północno-zachodniej części Ameryki Południowej – w Peru i Ekwadorze. Prowadzi głównie zmierzchowy i nocny tryb życia[2].
Systematyka
Takson ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 2018 roku Alejandro Arteaga i współpracownicy na łamach „ZooKeys”. Autorzy nadali gatunkowi nazwę Dipsas oswaldobaezi. Jako miejsce typowe wskazali Quebrada El Faique w prowincji Loja w Ekwadorze (0°11′49″S 80°02′32″W/-0,196944 -80,042222, wysokość 1004 m n.p.m.). Holotyp ma oznaczenie QCAZ 10369[a], to dorosła samica schwytana 3 marca 2010 roku przez S. Aldás i G. Zapatę. Autorzy przebadali też 8 paratypów[3][4].
Etymologia
Morfologia
Jest to niewielki wąż o krótkiej głowie, spłaszczonym pysku, dosyć dużych oczach o ciemnych tęczówkach i czarnych źrenicach. Charakteryzuje się jasnobrązowym grzbietem, z 55–63 matowymi brązowymi, czarno obrzeżonymi plamami, które są szerokie w przednich częściach ciała i stają się coraz węższe w kierunku ogona. Brzuch piaskowo-brązowy z drobnymi ciemnymi plamkami[2][6]. Gatunek ten może być mylony z Leptodeira ornata, Dipsas oligozonata, Dipsas vagrans, Dipsas georgejetti, Dipsas williamsi i Dipsas oreas[2][3].
| Samiec | Samica | |
| Długość całkowita (mm) | 462 | 550 |
| Długość SVL[b] (mm) | 348 | 428 |
| Łuski grzbietowe (rzędy) | 15/15/15 | 15/15/15 |
| Tarczki brzuszne | 163–179 | 177–179 |
| Tarczki podogonowe | 68–70 | 65–66 |
Występowanie
Dipsas oswaldobaezi występuje w południowo-zachodnim Ekwadorze oraz północno-zachodniej części Peru. Występuje na wysokościach powyżej 33 m n.p.m. do około 1289 m n.p.m.[3][4][6]
Ekologia i zachowanie
Gatunek ten występuje w pierwotnych lub częściowo zniszczonych suchych zaroślach nizinnych i sezonowo suchych lasach. Spotykany jest także na pastwiskach i w wiejskich ogrodach[2]. Prowadzi głównie nocny tryb życia. Największą aktywność wykazuje o zmierzchu i w pierwszych godzinach nocnych. Żeruje najczęściej na powierzchni gruntu lub na krzewach do 2 m nad poziomem gruntu, a jego dieta składa się ze ślimaków. W ciągu dnia odpoczywa pod ściółką z liści[2].
Status
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Dipsas oswaldobaezi nie jest wymieniany. Autorzy pierwszego opisu sugerują, by nadać mu status gatunku narażonego ze względu na ograniczony zasięg występowania[3].
Uwagi
Przypisy
- 1 2 J.E. Cadle, The snake genus Sibynomorphus (Colubridae: Dipsadinae: Dipsadini) in Peru and Ecuador, with comments on the systematics of Dipsadini, „Bull. Mus. Comp. Zool. Harvard”, 2007, s. 183–284 (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 A. Arteaga, Báez’ Snail-eating Snake (Dipsas oswaldobaezi), [w:] Reptiles of Ecuador: Life in the middle of the world. (red. Arteaga A, Bustamante L, Vieira J), 2024, DOI: 10.47051/GLQC8920 (ang.).
- 1 2 3 4 A. Arteaga i inni, Systematics of South American snail-eating snakes (Serpentes, Dipsadini), with the description of five new species from Ecuador and Peru, „ZooKeys”, 766, 2018, s. 79–147 (ang.).
- 1 2 3 P. Uetz & J. Hallermann, Dipsas oswaldobaezi ARTEAGA, SALAZAR-VALENZUELA, MEBERT, PEÑAFIEL, AGUIAR, SÁNCHEZ-NIVICELA, PYRON, COLSTON, CISNEROS-HEREDIA, YÁNEZ-MUÑOZ, VENEGAS, GUAYASAMIN & TORRES-CARVAJAL, 2018, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-12-31] (ang.).
- ↑ Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 73, OCLC 637083062 (ang.).
- 1 2 3 E. Guerra-Correa, Dipsas oswaldobaezi, [w:] Reptiles del Ecuador. Version 2022.0. (red. Torres-Carvajal, O., Pazmiño-Otamendi, G., Ayala-Varela, F. y Salazar-Valenzuela, D), Quito: Museo de Zoología, Pontificia Universidad Católica del Ecuador, 2021 (hiszp.).
- Mark Henry Sabaj, Codes for Natural History Collections in Ichthyology and Herpetology, „Copeia”, 108 (3), 2020, s. 593–669, DOI: 10.1643/ASIHCODONS2020 (ang.).
_Figure_14.jpg)