Dodge Magnum (1978)
Dodge Magnum – samochód sportowy klasy luksusowej, a następnie klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1978 – 1988.
Pierwsza generacja
Wersja amerykańska
.jpg) Dodge Magnum I | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Styczeń 1978 |
| Okres produkcji |
1978 – 1979 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość |
5479 mm |
| Szerokość |
1961 mm |
| Wysokość |
1349 mm |
| Rozstaw osi |
2921 mm |
| Liczba miejsc |
4 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
.svg.png){kind=small}
.jpg)
Dodge Magnum I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1978 roku.
W 1978 roku Dodge podjął decyzję o przeprowadzeniu gruntownej restylizacji czwartej generacji coupe Charger, zmieniając jego wygląd i decydując się na zastosowanie nowej nazwy - Magnum[1]. Przednia część wyróżniała się podłużnymi, kanciastymi reflektorami w prostokątnym kształcie, które zastąpiły dotychczasowe, okrągłe. Chromowaną, ozdobną atrapę chłodnicy zastąpiła bardziej stonowana, z poziomymi poprzeczkami. Z kolei tylna część nadwozia wyróżniała się prostokątnymi lampami zachodzącymi na kanty błotników[2].
Produkcja Dodge'a Magnuma przeznaczonego na rynek Stanów Zjednoczonych i Kanady zakończono po roku, w 1979 roku. Następcą został zupełnie nowy model, Dodge Mirada oparty na nowym wcieleniu bliźniaczego Chryslera Cordoby[3].
Silniki
- V8 5.2l LA
- V8 5.9l LA
- V8 6.6l B
Wersja brazylijska
 Dodge Magnum I | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Marzec 1979 |
| Okres produkcji |
1979 – 1981 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Liczba miejsc |
4 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
Dodge Magnum I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1979 roku.
W czasie, gdy amerykański oddział marki Dodge wycofywał z rynku lokalną wersję modelu Magnum, brazylijska centrala marki przedstawiła zupełnie nowy model o takiej samej nazwie. Tutejszy Dodge Magnum był lokalnie opracowaną konstrukcją, przeznaczoną wyłącznie na wewnętrzny rynek[4]. Samochód powstał na technice pokrewnego modelu Dart, wyróżniając się dwuczęściową atrapą chłodnicy i smukłą, masywną sylwetką. Produkcję zakończono dwa lata później, w 1981 roku, bez następcy[5].
Silnik
- V8 5.2l LA
Wersja meksykańska
 Dodge Magnum I | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Grudzień 1980 |
| Okres produkcji |
1980 – 1982 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Dodge Magnum II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Szerokość |
1839 mm |
| Wysokość |
1400 mm |
| Liczba miejsc |
4 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
Dodge Magnum I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1980 roku.
W 1980 roku Dodge opracował niezależną wobec innch rynków meksykańską odmianę modelu Magnum. Samochód opracowano na bazie Chryslera LeBarona, a także Plymoutha Gran Fury. Szczególnie z tym drugim modelem meksykański Magnum dzielił wiele cech wizualnych, będąc de facto jego bliźniaczą, bardziej sportową wersją opartej na skróconej platformie. Samochód miał kanciastą sylwetkę z masywną atrapą chłodnicy, a także prostokątny kształt lamp[6].
Silnik
- V8 5.9l LA
Druga generacja
 Dodge Magnum II | |
| Inne nazwy | |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Kwiecień 1983 |
| Okres produkcji |
1983 – 1988 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Dodge Magnum I |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupé |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość |
4602 mm |
| Szerokość |
1740 mm |
| Wysokość |
1334 mm |
| Rozstaw osi |
1101–1121 kg |
| Liczba miejsc |
4 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
Dodge Magnum II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1983 roku.
W czasie, gdy produkcja modeli z nazwą Magnum zakończyła się na wszystkich rynkach, w 1983 roku Dodge zdecydował kontynuować jej użytkowanie wyłącznie na rynku meksykańskim. Druga generacja modelu przeszła gruntowną metamorfozę, stając się wyraźnie mniejszym samochodem - tym razem klasy średniej. Meksykański Dodge Magnum II był identyczny z oferowanym w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie Dodge'em 400, odróżniając się od niego jednak bardziej sportowym charakterem i innym malowaniem nadwozia. Produkcję zakończono w 1988 roku, nie przedstawiając kolejnego wcielenia[6].
Silniki
- L4 2.2l SOHC
- L4 2.2l SOHC Turbo
Przypisy
- ↑ Magnum Opus - 1978 Dodge Magnum XE. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ Rare Survivor! One-Owner Big-Block 1978 Dodge Magnum with 8k Miles!. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ The 1978-79 Dodge Magnum. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).
- ↑ Dodge Magnum V8 5.2 1979 A sérei top de luxo da família Dart no Brasil. [dostęp 2020-04-01]. (port.).
- ↑ Grandes Brasileiros: Dodge Magnum. [dostęp 2020-04-01]. (port.).
- 1 2 Random Car Review: The Dodge Magnums of Mexico. [dostęp 2020-04-01]. (ang.).