Doroteo Fernández y Fernández
| Biskup | |
| Kraj działania |
Hiszpania |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1913 |
| Data i miejsce śmierci |
10 lipca 1989 |
| Biskup Badajoz | |
| Okres sprawowania |
1971-1979 |
| Biskup pomocniczy Santanderu | |
| Okres sprawowania |
1956-1962 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
13 marca 1937 |
| Nominacja biskupia |
6 marca 1956 |
| Sakra biskupia |
3 czerwca 1956 |
| Data konsekracji |
3 czerwca 1956 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Miejsce |
Katedra w León | ||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy |
José María Eguino y Trecu | ||||||
| |||||||
Doroteo Fernández y Fernández (ur. 13 marca 1913 w Huelde, zm. 10 lipca 1989 w Santander) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Santanderu w latach 1956-1962, biskup koadiutor diecezji Badajoz w latach 1962-1971 i biskup tejże diecezji w latach 1971-1979.
Życiorys
Urodził się 13 marca 1913 r. w miejscowości Huelde w prowincji León. Uzyskał doktorat z teologii na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie oraz licencjat z Pisma Świętego w Papieskim Instytucie Biblijnym. Święcenia kapłańskie przyjął 13 marca 1937 r. w Rzymie. Po zakończeniu hiszpańskiej wojny domowej objął katedrę biblistyki w seminarium w León[1]. 6 marca 1956 r. papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym diecezji Santanderu ze stolicą tytularną Castabala. W 1962 r. mianowany biskupem koadiutorem diecezji Badajoz, a w 1971 objął w niej funkcję biskupa diecezjalnego. W 1979 r. złożył rezygnację z pełnionego urzędu. Zmarł 10 lipca 1989 r. w Santanderze i został pochowany w katedrze w Badajoz[2].
Przypisy
- ↑ El leonés Doroteo Fernández fue ordenado obispo en el año 1956 [online], Diario de León, 8 lutego 2014 [dostęp 2024-11-21] (hiszp.).
- ↑ Los obispos de Badajoz – CHDE Trujillo [online], chdetrujillo.com [dostęp 2024-11-21].
Bibliografia
- Doroteo Fernández y Fernández [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-11-21] (ang.).