Dustin Poirier

W latach 2007–2009 amatorsko startował w MMA, wygrywając m.in. zawody ISCF Amateur MMA World Classic^[4]. W 2009 przeszedł na zawodowstwo debiutując 19 maja w wygranym pojedynku z Aaronem Suarezem przez nokaut^[4]. Po wygraniu kolejnych sześciu pojedynków w 2010 związał się z World Extreme Cagefighting, gdzie w pierwszej walce 18 sierpnia przegrał z Dannym Castillo jednogłośnie na punkty^[5]. W WEC stoczył jeszcze jeden, wygrany pojedynek (11 listopada 2010 z Zachem Micklewrightem)^[6]. Później organizacja została zamknięta, a zawodnicy z ważnymi kontraktami zostali przeniesieni do Ultimate Fighting Championship^[7].

1 stycznia 2011 zadebiutował w amerykańskim gigancie, mierząc się w wadze piórkowej z Joshem Grispim, którego pokonał jednogłośnie na punkty^[8][9]. W kolejnych trzech walkach również wygrywał m.in. z Maxem Hollowayem (4 lutego 2012), którego poddał w pierwszej rundzie^[10].

15 maja 2012 zmierzył się w walce wieczoru na gali UFC on Fuel TV z Koreańczykiem Jung Chan-sungiem z którym ostatecznie przegrał przez poddanie w czwartej rundzie, notując tym samym pierwszą porażkę w UFC^[11].

W latach 2012–2014 pokonywał m.in. Diego Brandão oraz przegrywał m.in. z Cubem Swansonem czy Conorem McGregorem^[12][13][14]. Po przegranej z Irlandczykiem przeszedł do wagi lekkiej. W tejże wadze do końca 2016 wygrywał cztery pojedynki z rzędu^[15][16][17], aż do pojedynku z Michaelem Johnsonem (17 września 2016) z którym przegrał przez nokaut już w pierwszej rundzie^[18].

W 2017 stoczył trzy pojedynki, najpierw wygrany z Jimim Millerem (11 lutego), większościową decyzją^[19], następnie z Eddiem Alvarezem (13 maja) gdzie po nielegalnym uderzeniu kolanem w głowę w parterze przez Alvareza pojedynek został przerwany w drugiej rundzie i ogłoszono No contest^[20] oraz z Anthonym Pettisem (11 listopada) którego pokonał przed czasem wskutek kontuzji żeber^[21].

Po walce z Pettisem podpisał nowy kontrakt z UFC, pomimo że w poprzednim pozostały mu jeszcze trzy walki^[22]. 14 kwietnia 2018 na UFC on Fox: Gaethje vs. Poirier zmierzył się z Justinem Gaethje^[23]. Po niesamowitej walce zwyciężył przez nokaut w czwartej rundzie^[24]. Pojedynek nagrodzono bonusem w kategorii najlepsza walka wieczoru^[25].

28 lipca 2018 w walce wieńczącej galę UFC on Fox 30 doszło do jego rewanżu z Eddiem Alvarezem^[26][27]. Wygrał walkę przez TKO w drugiej rundzie^[28]. To zwycięstwo przyniosło mu bonus za występ wieczoru^[29].

3 sierpnia 2018 roku ogłoszono, że Poirier zgodził się na walkę z Natem Diazem, która miała się odbyć 3 listopada 2018 roku w Madison Square Garden^[30]. Oczekiwano, że walka będzie częścią wydarzenia UFC 230^[31]. 10 października 2018 roku ogłoszono, że Poirier wycofał się z powodu kontuzji biodra, w wyniku czego walka została odwołana^[32].

Po wygranych walkach otrzymał szanse walki o tymczasowe mistrzostwo UFC wagi lekkiej z Maxem Hollowayem^[33]. 13 kwietnia 2019 na UFC 236 pokonał ostatecznie w rewanżu ponownie Hawajczyka, tym razem jednogłośnie na punkty, zdobywając tym samym tymczasowy pas^[34].

7 września 2019 roku zmierzył się z Chabibem Nurmagomiedowem w unifikacyjnej walce o mistrzostwo wagi lekkiej na gali UFC 242 w Abu Zabi^[35]. Przegrał przez poddanie w trzeciej rundzie^[36].

27 czerwca 2020 roku w walce wieczoru gali UFC on ESPN: Poirier vs. Hooker zmierzył się z Danem Hookerem^[37]. Wygrał emocjonującą walkę przez jednogłośną decyzję^[38]. Walka ta przyniosła mu siódmą nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru^[39]. Walka została powszechnie uznana za jedną z największych walk roku i była pretendentem do wielu nagród^[37].

W pierwszej walce ze swojego nowego kontraktu, na UFC 257 zmierzył się ponownie z Conorem McGregorem 4 stycznia 2021 roku^[40]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w drugiej rundzie, stając się pierwszą osobą, która pokonała McGregora przez nokaut^[41]. Zwycięstwo to przyniosło mu nagrodę za występ wieczoru^[42].

10 lipca 2021 na UFC 264 doszło do trylogii pomiędzy McGregorem a Porierem^[43]. Amerykanin ponownie wygrał walkę, tym razem w pierwszej rundzie przez techniczny nokaut, po tym jak lekarz ringowy przerwał walkę z powodu złamania kości piszczelowej przez McGregora, co uniemożliwiło mu kontynuowanie walki^[44].

11 grudnia 2021 roku na ostatniej numerowanej gali w 2021 roku – UFC 269 przystąpił do walki z Charlesem Oliveirą o mistrzowski pas kategorii lekkiej^[45]. Przegrał walkę poddaniem przez duszenie zza pleców w trzeciej rundzie^[46].

Na listopadowej gali UFC 281 podjął byłego mistrza Bellator MMA, Michaela Chandlera^[47]. Pojedynek doszedł do trzeciej rundy, w której Porier odwrócił losy starcia i poddał Chandlera duszeniem zza pleców^[48]. Dzięki wielu zwrotom akcji pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru^[49].

29 lipca 2023 w walce wieczoru gali UFC 291 doszło do jego rewanżu z Justinem Gaethje, którego stawką był symboliczny pas mistrzowski "baddest motherfucker" ('BMF')^[50]. W pierwszej minucie drugiej rundy został ciężko znokautowany wysokim kopnięciem na głowę^[51].

9 marca 2024 w tzw. Co-Main Evencie (drugiej walce wieczoru) gali UFC 299 zmierzył się z Francuzem, Benoîtem Saint Denisem. Starcie zawodników zaplanowano na pięć rund^[52]. Zwyciężył przez nokaut w połowie drugiej rundy^[53]. Pojedynek został nagrodzony dodatkowym bonusem w kategorii walka wieczoru^[54].

1 czerwca 2024 w Newark podczas gali UFC 302 ponownie zawalczył o pas mistrzowski wagi lekkiej, mierząc się z Isłamem Machaczewem^[55]. W połowie piątej rundy, gdy obaj zawodnicy znaleźli się na macie został poddany duszeniem zwanym D'arce^[56]. Pojedynek nagrodzono bonusem za najlepszą walkę wieczoru^[57].

Po nieco ponad rocznej przerwie od ostatniej walki zawalczy w walce wieczoru gali UFC 318, która odbędzie się 19 lipca 2025 w Nowym Orleanie. Dla Poriera będzie to pożegnalny pojedynek, w którym zmierzy się po raz trzeci z Maxem Hollowayem, a stawką tego starcia będzie pas mistrzowski BMF (Baddest Motherfucker)^[58].

8 grudnia 2020 roku, ogłosił na Twitterze wydanie swojej nowej marki gorącego sosu cajun „Poirier’s Louisiana Style” we współpracy z kanadyjską firmą Heartbeat Hot Sauce Co^[79]. Można go kupić na oficjalnej stronie Poiriera w cenie 12 dolarów. W lipcu 2021 roku ukazała się również specjalna edycja „Heatonist K.O”^[80].

• 2011: Fightville – jako on sam (główny bohater)

• 2016: EA Sports UFC 2 – jako on sam (bohater gracza)
• 2018: EA Sports UFC 3 – jako on sam (bohater gracza)
• 2020: EA Sports UFC 4 – jako on sam (bohater gracza)