Max Holloway

W MMA zadebiutował 11 września 2010 na lokalnej gali X-1, pokonując Duke’a Saragosę jednogłośnie na punkty^[11]. W X-1 stoczył jeszcze dwa zwycięskie pojedynki oraz został mistrzem wagi lekkiej^[11], po czym w styczniu 2012 podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship^[12].

W debiucie dla amerykańskiej organizacji, który odbył 4 lutego 2012 na UFC 143, przegrał z Dustinem Poirierem przez poddanie^[13]. Do końca roku, stoczył trzy pojedynki, wszystkie zwycięskie^[14][15][16].

W 2013, zanotował dwie porażki, najpierw 25 maja z Dennisem Bermudezem niejednogłośnie na punkty^[17], następnie 17 sierpnia z Conorem McGregorem również na punkty^[18].

4 stycznia 2014 na gali UFC Fight Night: Saffiedine vs. Lim znokautował Willa Chope’a w 2. rundzie^[19]. Wygrana nad Chopem zapoczątkowała passę dziesięciu zwycięstw z rzędu m.in. nad Cubem Swansonem^[20], Charlesem Oliveirą^[21] oraz Ricardo Lamasem^[22], która została zwieńczona zdobyciem tymczasowego mistrzostwa UFC wagi piórkowej 10 grudnia 2016 po pokonaniu Anthony’ego Pettisa przez techniczny nokaut w 3. rundzie^[4].

3 czerwca 2017 podczas UFC 212 stoczył unifikacyjny pojedynek z posiadaczem pasa wagi piórkowej Brazylijczykiem José Aldo^[23]. Holloway pokonał Brazylijczyka przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie, stając się pełnoprawnym mistrzem^[3].

2 grudnia 2017 na UFC 218 w swojej pierwszej obronie pasa doszło do jego rewanżu z Aldo^[24]. Ponownie zwyciężył w trzeciej rundzie przez TKO^[25]. 8 grudnia 2018 na wydarzeniu UFC 231 w Toronto obronił tytuł po raz drugi pokonując przez techniczny nokaut (niedopuszczenie przez lekarza do piątej rundy) Briana Ortegę^[26][27].

Później znacząco awansował w kategorii wagowej. 13 kwietnia 2019 roku na gali UFC 236 doszło do jego rewanżu z Dustinem Poirierem o tymczasowe mistrzostwo wagi lekkiej UFC^[28]. Przegrał walkę jednogłośną decyzją^[29]. Ta walka przyniosła mu nagrodę za najlepszą walkę wieczoru^[30].

W przygotowaniach do dalszych bojów wrócił do wagi piórkowej, a walka z byłym mistrzem wagi lekkiej UFC, Frankiem Edgarem, została zaplanowana po raz trzeci i ostatecznie odbyła się 27 lipca 2019 roku, na UFC 240^[31]. Holloway wygrał walkę jednogłośną decyzją, skutecznie broniąc swojego tytułu wagi piórkowej po raz trzeci^[32].

W swojej czwartej obronie tytułu, zmierzył się z Alexandrem Volkanovskim 14 grudnia 2019 roku na gali UFC 245^[33]. Przegrał walkę przez jednogłośną decyzję, kończąc swoje panowanie w wadze piórkowej^[5].

12 lipca na gali UFC 251 Holloway ponownie stoczył walkę z Alexandrem Volkanovskim w rewanżu o pas wagi piórkowej^[34]. Przegrał walkę przez niejednogłośną decyzję^[35]. Wynik ten wzbudził kontrowersje wśród mediów i osobistości mieszanych sztuk walki, takich jak np. prezydent UFC – Dana White, były sędzia i twórca systemu zasad John McCarthy oraz wielu zawodników MMA^[36].

16 stycznia 2021 roku skrzyżował rękawice z Calvinem Kattarem w walce wieczoru gali UFC on ABC 1^[37]. Holloway zdominował Kattara we wszystkich 5 rundach i wygrał jednogłośną decyzją. Dwóch sędziów punktowało 50-43, a jeden sędzia punktował ją 50-42^[38].

13 listopada 2021 roku podczas UFC Fight Night 197 pokonał po niesamowitym pojedynku Yaira Rodrígueza^[39][40].

Na UFC 276, które odbyło się 2 lipca 2022 roku doszło do trylogii o pas wagi piórkowej z Alexandrem Volkanovskim^[41]. W drugiej walce wieczoru wydarzenia po raz trzeci musiał uznać wyższość rywala, przegrywając jednogłośnie na pełnym dystansie^[42].

Podczas kwietniowej gali UFC Fight Night: Holloway vs. Allen zmierzył się z zajmującym 4. miejsce w rankingu kategorii piórkowej UFC Arnoldem Allenem^[43]. Zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów (49-46, 49-46, 48-47)^[44].

W walce wieczoru gali UFC on ESPN: Holloway vs. The Korean Zombie, która odbyła się 26 sierpnia 2023 w Singapurze skrzyżował rękawice z Jung Chan-sungiem^[45]. Na początku trzeciej rundy znokautował Koreańczyka prawym sierpem w kontrze^[46].

13 kwietnia 2024 roku na jubileuszowej gali UFC 300, która odbyła się w Las Vegas stoczył walkę z byłym tymczasowym mistrzem UFC w wadze lekkiej, Justinem Gaethje^[47]. Holloway zdobył pas mistrzowski BMF („Baddest Motherfucker”) , pokonując rywala przez nokaut w ostatniej sekundzie piątej rundy. Ustanowił tym samym rekord najpóźniejszego zwycięstwa przez nokaut w historii UFC^[6][48]. Ponieważ organizacja zwiększyła na tym wydarzeniu wypłatę premii bonusowych po walce z 50 000 do 300 000 dolarów, walka ta przyniosła mu bonus za występ wieczoru o wartości 300 000 dolarów i bonus za walkę wieczoru o wartości 300 000 dolarów^[49][50].

26 października 2024 roku na gali UFC 308 w Abu Zabi zawalczył z Ilią Topurią o jego pas mistrzowski wagi piórkowej^[51]. Po raz pierwszy w karierze przegrał walkę przez nokaut^[52].

W walce wieczoru gali UFC 318, która odbędzie się 19 lipca 2025 w Nowym Orleanie, zmierzy się po raz trzeci z Dustinem Poirierem, a w stawce tego starcia będzie posiadany przez Hollowaya pas mistrzowski BMF (Baddest Motherfucker)^[53].  

• 2011–2012: mistrz X-1 w wadze lekkiej (-70 kg)