José Aldo

Tytuł obronił pięciokrotnie. 30 kwietnia 2011 roku w Toronto (UFC 129) pokonał przez jednogłośną decyzję Kanadyjczyka Marka Hominicka (48-45, 48-46, 49-46)^[10], a 9 października w Houston (UFC 136) Amerykanina Kenny’ego Floriana^[11].

14 stycznia 2012 roku w Rio de Janeiro (UFC 142) znokautował natomiast ciosem kolanem Amerykanina Chada Mendesa^[12][13].

2 lutego 2013 pokonał na punkty debiutującego w wadze piórkowej byłego mistrza w kat. lekkiej Frankiego Edgara. Na początku sierpnia stoczył kolejną walkę w obronie pasa, tym razem z Koreańczykiem Jung Chan-sungiem którego ostatecznie pokonał w 4. rundzie przez TKO (wcześniej Koreańczyk doznał kontuzji barku, a sam Aldo złamał stopę).

12 grudnia 2015 przegrał z Irlandczykiem Conorem McGregorem walkę o zunifikowany tytuł mistrza UFC w wadze piórkowej, co przerwało jego passę 18 zwycięstw z rzędu^[14].

9 lipca 2016 roku na jubileuszowej gali UFC 200, zdobył tymczasowy tytuł wagi piórkowej, wypunktowując na pełnym dystansie pięciu rund w rewanżu Frankiego Edgara^[15].

26 listopada 2016 UFC poinformowało o zwakowaniu pasa wagi piórkowej przez McGregora. Aldo natomiast został promowany na niekwestionowanego mistrza wagi piórkowej^[16].

3 czerwca 2017 podczas UFC 212 stracił tytuł na rzecz tymczasowego mistrza wagi piórkowej Hawajczyka Maxa Hollowaya z którym przegrał przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie^[17]. W rewanżu 2 grudnia 2017 ponownie uległ Hollowayowi w trzeciej rundzie przez TKO^[18].

28 lipca 2018 stoczył pierwszą od ponad ośmiu lat walkę która nie miała statusu mistrzowskiego, pokonując przez TKO w pierwszej rundzie Jeremy’iego Stephensa^[6].

W głównej walce podczas gali UFC Fight Night 144 2 lutego 2019 wygrał walkę z Renato Moicano przez TKO w drugiej rundzie^[19]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus za występ wieczoru^[20].

Na UFC 237 w dniu 11 maja 2019 roku w Rio de Janeiro zmierzył się z Alexandrem Volkanovskim^[21]. Przegrał walkę przez jednogłośną decyzję^[22].

24 czerwca 2019 roku ogłoszono, że przed walką z Volkanovskim podpisał nowy kontrakt na osiem walk z UFC. Oznaczało to poważne odchylenie od poprzedniego zdecydowanego stanowiska Aldo w kwestii przejścia na emeryturę pod koniec 2019 roku, w którym stwierdził: „Już planowałem przestać, gdy miałem 30 lat i zacząć coś innego. Jestem w punkcie, w którym muszę podjąć decyzję i nic nie zmieni mojego zdania. Sztuki walki zawsze będą częścią mojego życia, ale wszystko ma początek, środek i koniec. I widzę, że to się kończy^[23][24].”

23 października 2019 ogłoszono, że zadebiutuje w wadze koguciej. Zmierzył ze swoim rodakiem Marlonem Moraesem na UFC 245 14 grudnia 2019^[25]. Wyrównany pojedynek przegrał przez niejednogłośną decyzję^[26].

Oczekiwano, że zmierzy się z mistrzem wagi koguciej UFC Henrym Cejudo 9 maja 2020 roku na UFC 250^[27]. Aldo wycofał się 8 kwietnia z powodu problemów wizowych, ponieważ oczekiwano, że wydarzenie zostanie przeniesione do Stanów Zjednoczonych z powodu pandemii COVID-19. Po obronie tytułu Cejudo przeciwko Dominickowi Cruzowi na UFC 249, Cejudo ogłosił, że kończy karierę zawodową w MMA i zwolnił tytuł mistrza wagi koguciej UFC. Amerykańska organizacja ogłosiła, że Aldo zmierzy się o ten tytuł z Piotrem Janem na UFC 251 12 lipca 2020^[28]. Przegrał walkę przez techniczny nokaut w rundzie piątej^[29].

19 grudnia 2020 roku podczas gali UFC Fight Night 183 19 grudnia 2020 roku stoczył walkę z Marlonem Verą^[30]. Aldo przełamał serię porażek i zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów (29-28, 29-28, 29-28)^[31].

W kolejnej walce 7 sierpnia 2021 roku na gali UFC 265 zmierzył się z Pedro Munhozem^[32]. Po 15 minutach walki sędziowie byli jednogłośni i wskazali na kolejną wygraną Aldo^[33].

4 grudnia 2021 roku zmierzył się z Robem Frontem w walce wieczoru gali UFC on ESPN 3^[34]. Karty punktowe jako zwycięzcę, jednogłośnie wskazały byłego dominatora wagi piórkowej – Aldo^[35].

20 sierpnia 2022 na gali UFC 278 w Salt Lake City przegrał przez jednogłośną decyzję (29-28, 29-28, 30-27) z Gruzinem, Merabem Dwaliszwilim^[36].

18 września 2022 tego samego dnia, w którym urodził się jego syn, ogłoszono, że zakończył karierę w MMA, pozostawiając jedną walkę w kontrakcie z UFC^[37]. Pomimo początkowych doniesień okazało się, że miał nadal kontrakt z UFC, jednak otrzymał pozwolenie na poszukiwanie możliwości w innych sportach^[38].

Po powrocie z emerytury, zmierzył się z Jonathanem Martinezem 4 maja 2024 na gali UFC 301^[39]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją sędziowską^[40].

Pięć miesięcy później na październikowej gali UFC 307 w Salt Lake City stoczył walkę z Mario Bautistą^[41]. Przegrał niejednogłośną decyzją sędziów^[42].

10 maja 2025 na UFC 315 w Montrealu skrzyżował rękawice z Aiemannem Zahabim w limicie wagi piórkowej (do 65,8 kg)^[43]. Starcie pierwotnie było zakontraktowane na limit wagi koguciej (do 61,2 kg), ale zmieniono je w dniu ważenia, ponieważ Aldo nie był w stanie zbić wagi^[44]. Przegrał pojedynek przez jednogłośną decyzję sędziowską i w wywiadzie po walce ogłosił przejście na sportową emeryturę^[45].