Dziuli (herb szlachecki)

Herb Dziuli – wizerunek współczesny
Herb Dziuli z herbarza : Herby szlachty polskiej Zbigniewa Leszczyca

Dziuli (Franchini) − polski herb szlachecki, herb własny z indygenatu, herb pochodzenia mediolańskiego.

Opis herbu

Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu czerwonym trzy srebrne węże jeden pod drugim[1].

Klejnot – nieznany.

Labry czerwone, podbite srebrem.

Juliusz Ostrowski w Księdze herbowej rodów polskich, podaje inną kolorystykę tego herbu:

W polu srebrnem trzy węże złote jeden nad drugim. Labry czerwone[2].

Wzmianki heraldyczne

15 kwietnia 1676 podczas sejmu koronacyjnego Jana III Sobieskiego, na wniosek hetmana Wiśniowieckiego za własne zasługi wojenne i wkład finansowy swoich przodków w zwycięstwo nad Szwedami w czasie Potopu, Stanisław Franchini Dziuli otrzymał indygenat i herb[3]. Indygenat potwierdzono w 1681[4].

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny): Dziuli

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Gajl, Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 89
  2. ↑ Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Cz. 2, s.71
  3. ↑ Marek Wagner, Słownik Biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, str.81
  4. ↑ Anna Wajs, Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2001, str.42

Bibliografia

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 89. ISBN 978-83-60597-10-1.
  • Zbigniew Leszczyc, Herby szlachty polskiej, Poznań 1908.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.