Dziurów (powiat starachowicki)

Dziurów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

starachowicki

Gmina

Brody

Liczba ludności (2001)

898[1][2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

27-230[3]

Tablice rejestracyjne

TST

SIMC

0230830[4]

Położenie na mapie gminy Brody
Mapa konturowa gminy Brody, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dziurów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Dziurów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dziurów”
Położenie na mapie powiatu starachowickiego
Mapa konturowa powiatu starachowickiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dziurów”
Ziemia51°00′53″N 21°07′46″E/51,014722 21,129444[5]

Dziurów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Brody[6][4].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

Przez wieś przechodzi szlak turystyczny czerwony czerwony Szlak Milenijny ze Skarżyska-Kamiennej do Kałkowa oraz szlak rowerowy niebieski niebieski szlak rowerowy ze Skarżyska-Kamiennej do Ostrowca Świętokrzyskiego oraz przepływa rzeka Kamienna.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława[7].

Części wsi

Integralne części wsi Dziurów[6][4]
SIMCNazwaRodzaj
0230846Gołańkaczęść wsi
0230852Warszawkaczęść wsi
0230869Złotkiczęść wsi

Historia

Wieś znana już w XIV wieku.

Historia nazw miejscowych dla Dziurowa
RokNazwa miejscowości
1333-70Dziurov[8]
1444Dzurow
1447Dzurowo
1470-80Dzurow, Dzyurow, Dzurow alias Zaborzyn.
1474Dzÿwrow
1475Dzwrow
1491Dzyvrow
1546Dzÿwrov, Dzÿurow.
1553Dziurow
1569Dzioroff
1571Dziurow
1780Dziurów[8]

W roku 1474 Michał, opat klasztoru Św. Krzyża, kupił tę wieś za 130 grzywien od Stanisława i Mikołaja Szydłowieckich , herbu Odrowąż[9].
Urządził on tu nad rzeką Kamienną wielki staw obfity w ryby. Łany kmiece w liczbie 6 i folwark klasztorny dawały dziesięcinę (do 9 grzywien.) kościołowi w Szydłowcu (L. B., II, 484). 2.)

W drugiej połowie XIX wieku wieś w powiecie Iłżeckim, gminie Wierzbnik, parafii Pawłów.
Wieś posiadała 116 mórg ziemi dworskiej i 283 włościańskiej. Domów było 26, mieszkańców 220[10].

1475 r. we wtorek po niedzieli Środopostnej, na rokach w Radomiu. Otto z Plechowa sędzia i Jan z Biechowa podsędek ziemi sandomierskiej czynią wiadomo: że stanąwszy osobiście przed sądem ziemskim Mikołaj Szydłowiecki burgrabia i podstarości krakowski, zeznał iż za 180 grzywien sprzedał opatowi :Michałowi i klasztorowi Świętokrzyzkiemu na Łysej Górze wieś Dziurów, czemu obecni byli: Jan z Krzyżanowic łowczy ziemi sandomierskiej, Paweł Krampski z Koszowa, Jan z Bostowa, Jan z Bieniedzic, Jan z Pękosławic, Jan z Gulina. Pod tąż datą lecz odzielnym aktem, :Mikołaj Szydłowiecki dla swojego zbawienia i przodków, darował klasztorowi łysogórskiemu wieczyście obydwa brzegi rzeki Kamiennej w Dziurowie, dla zrobienia stawu między górą tej wsi a górą wsi Rzepina

- Ks. Józef Gacki, Benedyktyński klasztor na Łysej Górze.

Przypisy

  1. ↑ Wieś Dziurów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-08], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 243 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 GUS. Rejestr TERYT
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 29267
  6. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
  8. 1 2 Maria Kamińska, Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, wyd. Polskiej Akademii nauk Wrocław. 1964-1965.
  9. ↑ Dziurów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 467.
  10. ↑ Dziurów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 302.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.