Instytut Technik Innowacyjnych EMAG
![]() Siedziba instytutu (2022) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Data założenia |
30 grudnia 1975[1] |
| Nr KRS |
0000849773 |
| Data rejestracji |
25 sierpnia 2020 |
| Dziedzina | |
| P.o. dyrektora | |
| Adres |
ul. Leopolda 31 |
Położenie na mapie Katowic ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
| Strona internetowa | |
Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Technik Innowacyjnych EMAG – instytut badawczy z siedzibą w Katowicach przy ulicy Leopolda 31[3], działający w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz[4].
Instytut specjalizuje się w informatyce stosowanej, informatyce technicznej oraz technologiach informacyjnych. Prowadzi badania naukowe, prace rozwojowe i wdrożeniowe, a także realizuje krajowe i międzynarodowe projekty w zakresie cyberbezpieczeństwa, sztucznej inteligencji, analizy danych, cyfrowych usług publicznych, IoT, przemysłu 4.0 oraz idei smart cities i dostępności[5]. Opracowuje, testuje i wdraża innowacyjne rozwiązania, produkty i usługi na rzecz przedsiębiorców, administracji publicznej, a także instytucji kultury, usprawniające ich funkcjonowanie, zwiększające efektywność, niezawodność i bezpieczeństwo[6].
Jednostka dysponuje kompleksem laboratoriów (akredytowanych i poza akredytacją) i pracowni wyposażonych w unikatową aparaturę i urządzenia kontrolno-pomiarowe, w których bada, opracowuje i rozwija produkty, urządzenia i technologie pod względem jakości, wiarygodności i bezpieczeństwa oraz w zakresie wsparcia realizowanych prac badawczych. Instytut prowadzi także działalność wzorcującą i certyfikacyjną oraz wydaje opinie techniczne[7].
Instytut nawiązuje i prowadzi współpracę z krajowymi i zagranicznymi jednostkami naukowymi i badawczymi, klastrami, sieciami naukowymi, centrami zaawansowanych technologii oraz jednostkami w strukturach samorządowych[8]. Jest organizatorem konferencji i seminariów naukowych. Prowadzi specjalistyczne szkolenia wspierające rozwój specjalistycznych kompetencji, umiejętności twardych i miękkich w wielu różnych dziedzinach nauki[7].
Historia
Historia instytutu sięga początków lat 50. XX wieku[9]. W 1957 roku, z połączenia Centralnego Biura Konstrukcji Maszyn Górniczych z Instytutem Mechanizacji Górnictwa powstał Instytut Doświadczalno-Konstrukcyjny Przemysłu Węglowego, który w 1958 roku zmienił nazwę na Zakłady Konstrukcyjno-Mechanizacyjne Przemysłu Węglowego[10].
W latach 1974–1975 doszło do zmian w strukturze ZKMPW, kształtujących zarys przyszłego EMAG-u. Formalnie usankcjonowano je zarządzeniem Ministra Górnictwa i Energetyki, który dnia 30 grudnia 1975 roku powołał do życia Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Systemów Mechanizacji Elektrotechniki i Automatyki Górniczej SMEAG[10][1]. W 1990 roku, w wyniku zachodzących zmian na bazie zakładu o nazwie Ośrodek Badawczy Elektroniki i Automatyki Górniczej w Katowicach, zarządzeniem Ministra Przemysłu utworzono Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Elektrotechniki i Automatyki Górniczej EMAG, który w 1992 roku zmienił nazwę na Centrum Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa EMAG[1].
Już w ciągu niespełna kilkunastu lat od utworzenia osiągnął pozycję znaczącego i cenionego ośrodka naukowo-badawczego, zwłaszcza w obszarach automatyki przemysłowej, systemów bezpieczeństwa i monitorowania zagrożeń naturalnych oraz aparatury[9]. 1 stycznia 2007 roku w wyniku konsolidacji polskich jednostek badawczo-rozwojowych do Centrum EMAG zostały włączone: Instytut Systemów Sterowania (ISS) oraz Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Gospodarki Energetycznej (OBRGE). Od tego czasu rozwijana była działalność w obszarze informatyki stosowanej[11].
We wrześniu 2009 r. jednostka zmieniła nazwę na Instytut Technik Innowacyjnych EMAG[10].
Z początkiem 2016 r., zmianie uległ organ nadzorujący instytut z Ministra Gospodarki na Ministra Cyfryzacji[10]. Od tego czasu Instytut EMAG rozwija badania naukowe i prace rozwojowe w zmodyfikowanych obszarach działania: informatyka stosowana, informatyka techniczna, technologia informacyjna w monitorowaniu oraz kontynuuje badania laboratoryjne związane z certyfikacją i atestacją.
Od 1 kwietnia 2019 r. instytut współtworzy Sieć Badawczą Łukasiewicz – trzecią największą sieć badawczą w Europie. Łukasiewicz skupia liczne instytuty, zlokalizowane w kilkunastu miastach oraz zatrudnia kilka tysięcy pracowników. Sieć Badawcza Łukasiewicz pracuje dla przedsiębiorczości i wspiera rozwój polskich firm. Dostarcza klientom kompletne i konkurencyjne rozwiązania biznesowe w obszarach automatyki, chemii, biomedycyny, teleinformatyki, materiałów oraz zaawansowanego wytwarzania[12].
Przypisy
- 1 2 3 Decyzja nr 26 Ministra Cyfryzacji z dnia 30 sierpnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia statutu Instytutu Technik Innowacyjnych EMAG. www.gov.pl. [dostęp 2025-01-06]. (pol.).
- ↑ Łukasiewicz EMAG: Kierownictwo zarządcze. bip.emag.lukasiewicz.gov.pl. [dostęp 2025-02-04]. (pol.).
- ↑ Baza Instytutów Badawczych. Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Technik Innowacyjnych EMAG. rgib.org.pl. [dostęp 2025-01-06]. (pol.).
- ↑ Łukasiewicz Sieć Badawcza: Poznaj nas. lukasiewicz.gov.pl. [dostęp 2025-01-06]. (pol.).
- ↑ Sztuczna Inteligencja, IT, Cyberbezpieczeństwo, certyfikacja [online] [dostęp 2025-01-03] (pol.).
- ↑ Łukasiewicz EMAG: Poznaj nas. emag.lukasiewicz.gov.pl. [dostęp 2025-01-06]. (pol.).
- 1 2 Oferta – Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Technik Innowacyjnych EMAG [online] [dostęp 2025-01-03] (pol.).
- ↑ Łukasiewicz EMAG: Projekty. emag.lukasiewicz.gov.pl. [dostęp 2025-01-06]. (pol.).
- 1 2 Gajda 2012 ↓, s. 118.
- 1 2 3 4 Steuer 2025 ↓, I. Instytut Technik Innowacyjnych EMAG.
- ↑ Dz.U. z 2006 r. nr 245, poz. 1788.
- ↑ Stanisław. Trenczek (red.), Instytut Technik Innowacyjnych EMAG: 40 lat innowacyjności dla gospodarki, Katowice: Instytut Technik Innowacyjnych EMAG, 3 stycznia 2022 (Rozprawy i Monografie / Instytut Technik Innowacyjnych EMAG), ISBN 978-83-63674-20-5 [dostęp 2022-01-03] (pol.), 350 stron: ilustracje (w tym kolorowe) ; 23 cm.
Bibliografia
- Stefan Gajda, Towarzystwa naukowe, instytucje naukowo-badawcze, szkoły wyższe, [w:] Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 109-137, ISBN 978-83-87727-29-1 (pol.).
- Antoni Steuer, Leksykon bogucki, Muzeum Historii Katowic, 2025 [dostęp 2025-01-06] (pol.).



